Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Diego Raga
Het gaat hier over gedwongen eenzaamheid, Fred, opgelegd aan iedereen door de overheid.
Ouders en grootouders die hun eigen (klein-) kinderen niet meer mogen zien.
Zelfs gevangenen hebben recht op bezoek van familie of vrienden...
Gvd, als 'man die de hele wereld heeft gezien', lijk je me toch maar een bekrompen dorpsmentaliteit te etaleren, zenne...
|
Opdat ik de hele wereld heb gezien heb ik misschien net minder last van dat gevoel van eenzaamheid. Ik heb geen last van eenzaamheid net opdat ik volgens mijn eigen mening niks heb met dorpsmentaliteit. Huisje tuintje boompje poedeltje kindje zijn niet aan mij besteed. Ik heb daar allemaal geen binding mee.
Het ging hier bij de start van deze draad toch niet specifiek over ouderen maar ook over jongeren ???
En als je als ouder koppel je kleinkinderen even niet mag zien is dat volgens mij eerder een gevoel van gemis dan van eenzaamheid.
Er zijn zo veel oudere mensen die hun kleinkinderen zelden zien ...niet iedere grootouder woont in dezelfde straat als zijn kinderen en kleinkinderen. Dat is pas dorpsmentaliteit.
Ik heb dat genoeg gezien in de wereld.....dat ouders op 4 uren vliegen van hun dochter of zoon wonen
Die zien hun kleinkinderen 1 keer per jaar met kerst.
En het is niet opdat een gevangene zijn vrouw een tijd niet mag zien dat die zich automatisch eenzaam zal voelen. Het kan een gemis zijn maar nogmaals eenzaamheid is een gevoel.