Het moet ondertussen duidelijk zijn dat de dodelijkheid van covid-19 niet belangrijk is. Het is qua dodelijkheid een griep op steroids, meer niet.
Het echte probleem is dat er meer mensen dan gewoonlijk zijn met ernstige ziekte verschijnselen die hospitalisatie nodig hebben, capaciteit die we niet hebben.
Mochten we iedereen kunnen verzorgen, dan zou men, nu nog meer dan ooit, het gewoon moeten laten waaien.
De aanvankelijke reden tegen "laten waaien" was de zogezegde grote dodelijkheid van covid-19, waarvan men beweerde dat het rond de 10% of zo was, nadien rond de 2-3% en we nu weten dat het voor de bevolking buiten WZC 0.2% of zo is, en 0.5% over gans de bevolking (WZC inkluis).
Wat we nu vaststellen is dat het voornamelijk 60+ zijn die de heel schaarse ziekenhuis infrastructuur opgebruiken. Men zou dus alles moeten toespitsen op het beletten dat die mensen in grote getallen worden besmet.
De tot hier toe gehanteerde strategie is proberen de epidemie zo goed als tegen te houden (ver weg blijven van groepsimmuniteit) wat mij van in het begin onmogelijk leek, en dat zien we nu.
De "technieken" om dat proberen tegen te houden bestaan erin om gans het land in huisarrest te stoppen. Al de rest (maskers, gels, bars sluiten, avondklokken, zweepslagen en roze hoedjes dragen) heeft weinig of niet geholpen.
De "methode" bestaat erin om mensen die geen last hebben van covid-19 absoluut willen te beletten van elkaar te ontmoeten.
Dat is tegelijkertijd heel duur, kan niet volgehouden worden, heel schadelijk, en totaal oneerlijk. Bovendien gaat het niet eens werken op termijn.
|