In vergelijking met het landoppervlak van de aarde is de menselijke bevolking erg klein. Voor een perspectief: als alle mensen in de wereld in een gebied zo groot als Texas (VS) zouden worden geplaatst, zou elke persoon bijna 93 vierkante meter hebben. Een gezin van vier personen zou 372 vierkante meter hebben. Dat is ongeveer 4000 vierkante meter, genoeg voor een huis van 2000 vierkante meter en een tuin of tuin. Dit gedachte-experiment plaatst de bevolking in perspectief met de grootte van de aarde.
In sommige landen in Afrika groeit de bevolking snel. De bevolking zal tegen 2050 verdubbeld zijn en ondertussen sterven mensen, ook kinderen, van de armoede. Voor die mensen kan de situatie anders zijn dan bijvoorbeeld voor mensen in de VS of Europa waar elk nieuw kind wordt geboren met een basisniveau van welvaart en de potentie om de volgende Albert Einstein te worden.
Met betrekking tot dierenethiek. In Nigeria krijgt elke vrouw gemiddeld 5 kinderen. Het maakt deel uit van een cultuur die moeilijk te veranderen is. Mensen begrijpen het probleem niet.
Als mensen dieren of de natuur respectloos behandelen, kan er iets soortgelijks spelen. Ze begrijpen het probleem misschien niet.
Zo zullen 9 miljoen koeien in de VS binnenkort niet meer in staat zijn om te reproduceren. Een ramp.
(2019)
De manier waarop we koeien fokken, is dat ze met uitsterven worden bedreigd
"Inteelt stapelt zich sneller op dan ooit tevoren", zegt Dechow.
https://qz.com/1649587/the-way-we-br...or-extinction/
Wellicht schuilt de oplossing juist in het verbeteren van intelligentie m.b.t. moraliteit (cultuur). Niet het uitroeiien van 9/10e van de wereldbevolking bij wijze van een poging tot 'top down' controle of 'reset' (destructie vanuit empirisch gedachtengoed) maar juist het scheppen van een basis voor optimaal leven, als mens en als onderdeel van de natuur.
Een vraag die relevant is voor een inzicht: Kan de empirische wetenschap mogelijkerwijs een reden voor moraliteit formuleren?
Een wetenschapper met een hart wordt door veel mensen in de samenleving gerespecteerd en kan invloed hebben op de cultuur, maar waarom? Ondersteunt empirische wetenschap haar efficiëntie voor culturele verandering? Wat is de oorsprong van het hebben van een 'hart'?
De kernmethode voor menselijke vooruitgang staat ter discussie. Als het de natuur niet kan verdedigen dan zal een wetenschapper met een hart het moeilijk hebben om het milieu te beschermen wanneer hij of zij wordt geconfronteerd met een potentiële miljardenindustrie.
De synthetische biologierevolutie van meerdere triljoenen USD, voornamelijk gedreven door de empirische essentie van de wetenschap, reduceert planten en dieren tot betekenisloze hoopjes materie die door een bedrijf 'beter' kunnen worden gedaan.
Hoe kan empirische wetenschap mogelijkerwijs argumentatieve weerstand bieden voor de bewering dat het planten of dierenleven zinloos is?
Kan een plant 'gedaan' worden? Kan de empirische wetenschap die vraag beantwoorden? Kan empirische wetenschap de essentie van een plant bestuderen?
Zoals het mij lijkt, is filosofie misschien de enige 'wetenschap' (d.w.z. plausibele methode) die een culturele verandering kan bevorderen die de menselijke interactie met planten met betrekking tot moraliteit verbetert.
Net als dierenethiek kan plantenethiek een veld zijn dat nodig is om een welvarende interactie tussen mens en plant in de verre toekomst veilig te stellen.
Plantenethiek zou vragen kunnen oproepen over hoe mensen zouden moeten omgaan met planten, bijvoorbeeld hoe en wanneer een (specifieke) plant moet worden gegeten. Plantenethiek zou belangen kunnen dienen die duizenden jaren beslaan, maar die niettemin indirect essentieel kunnen zijn voor mensen om op semi-lange termijn te gedijen.
Naast belangen die verband houden met de welvaart van de mens en de natuur op aarde, kan plantenethiek ook van belang zijn om het menselijk potentieel te vergroten om vriendschappelijke relaties met buitenaardse organismen te begrijpen en te smeden. Vanuit dat perspectief kan plantenethiek een prioriteit en urgentie verdienen.