Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door cookie monster
Alles ineens loslaten is zeker niet de oplossing !!
|
"Laat alles los!" is nochtans wat de psychotherapeute mij op zachte toon blijft herhalen wanneer ze mij in een toestand van constructieve rust probeert te brengen. Maar eerst "adem diep in, wacht 5 seconden, adem diep uit," uiteraard.
Toegegeven, het kan dus niet ineens.
Maar langer dan een kwartier duurt het toch niet vooraleer ik een duidelijk merkbare, positieve invloed op m'n hartslag voel.
Hoewel ik nogal extreem stress-gevoelig ben, volstaat deze therapie in combinatie met yoga en een 'normaal leven' om mijn job niet alleen aan te kunnen, maar met plezier te blijven uitoefenen.
Maar de gekte rond corona, en dan vooral het gedwongen COMPLEET dienen af te zien van wat tot voor kort nog een bron van positieve energie kon & mocht zijn - te weten een niet uitzonderlijk druk maar toch bijzonder gewaardeerd sociaal-cultureel leven met daarin zo nu & dan een concertje met in het publiek van gemiddeld 200 mensen toch altijd wel enkele vrienden - heeft ervoor gezorgd dat deze 'soft' therapieën niet meer werken: mijn lichaam heeft op het kapot maken van én mijn job én mijn privé-leven gereageerd met een overproductie van hormonen die een hardere aanpak vergt, of ik dat nu leuk vind of niet.
Er is een kans dat bijwerkingen van de medicatie tot nog méér serieuze problemen leiden.
Dié miserie heb ik ru eens écht helemaal speciaal te danken aan het stelletje 'experten', 'mediatoren' en 'politiekers' dat met allerlei tegenstrijdige, vaak bizarre (beleefd blijven!) 'boodschappen' en onbegrijpelijke (nogmaals, beleefd blijven, "djimi") 'maatregelen' een quasi-religieuze 'oorlog' is beginnen te voeren.
Ze zijn er zélf mee afgekomen, hé, een OORLOG, tegen godbetert (ja, sorry) een virus.
Maar dan wel tegen een virus dat buiten alle proporties is opgeblazen tot een nieuwe Grote Satan. Met de mutaties kunnen ze er straks nog een "Axis Of Evil" van maken, en oude propaganda recycleren.
Tegelijkertijd legt de nieuwe quasi-theocratie een IJzeren Gordijn rond zowat alles dat het leven in dit land en op deze wereld nog een beetje draaglijke maakte, en wordt de religieuze hysterie (en te vrezen valt straks ook het fanatisme) bij de bekeerlingen van de kant-en-klare nieuwe doodscultus onophoudelijk verder opgefokt.
Moet ik mijzelf er nu écht van proberen te overtuigen dat ik geen ei te pellen heb met die gevaarlijke gekken (*)?
(*) it takes one to know one, remember?
