Citaat:
|
Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille
Phrea|K was me voor... en verwoordt het exact zoals het is. Haat is obsessief, het troubleert het denken en stuurt je in je doen en laten. In die zin ligt het inderdaad bij dat andere verblindende gevoelen: liefde. D�*t kan nl. evenzeer leiden tot sneeuwblindheid en doet mensen vaak ook met open ogen in hun ongeluk stappen. Beiden liggen heel dicht bij elkaar.
Zelf "haat" ik inderdaad niks of niemand op dit ogenblik. Maar dat heeft ook niks met perfectie of verlichting te maken. Het is enkel een teken dat niets mij in die mate negatief beroert dat ik er m'n rust voor wil laten. Sommigen zullen dat onverschilligheid noemen, maar dat is het geenszins. Als ik onverschillig zou zijn, dan was ik nu deze repliek niet aan het schrijven.
Ik kijk op niemand neer... stel alleen vast dat mensen het zichzelf vaak veel moeilijker maken dan nodig. Het is vaak goed om wat afstand te nemen in het besef dat we hier godbeterd maar 70 �* 80 jaar rondlopen.
Ik heb zelf (maar da's een niet terzake doende persoonlijke noot) afgelopen zomer drie heel dierbare familieleden verloren en dat heeft me een heel pak kalmer en bedachtzamer gemaakt. Zal ook wel iets te maken hebben gehad met de omstandigheden waaronder dat is gebeurd.
|
Wel ik begrijp je goede bedoelingen
en het is moeilijk ook voor mij om mensen erop te wijzen dat ze zich niet in zelfbeklag en haat hoeven te wentelen en tegelijkertijd niet uit de hoogte te doen.
Mensen worden immers nooit graag op hun fouten gewezen
maar soms is het wenselijk
oefenen dus om onze medemens op zijn haar fouten te wijzzen zonder dat dit uit de hoogte overkomt
een huzarenstukje
dansen op de slappe koord
en de perceptie is belangrijk ook al is het slechts perceptie
want anders komt de boodschap niet over - ze dringt niet door
en dat is toch de bedoeling he