Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Nietzsche
Het kan niet enkel om de milities. Het gaat ook om wat op lange termijn de gevolgen gaan zijn. Geopolitieke realiteiten veranderen.
Israël is maar een klein landje in het Midden-Oosten. Erg afhankelijk van Europa, maar hebben zelf niets te bieden. Dit kunnen ze volhouden, omdat men in Europa nogal met een schuldgevoel zit. Maar als de laatste holocaustoverlevende heengaat, zal je daar al verandering in zien.
Ook kunnen ze steeds minder op aan van Amerika. Want ondanks dat de banden nog goed zijn, hebben jongere steeds minder met Israël. En logisch ook. Er gaat 3,4 miljard per jaar naar dat land, en wat krijgt Amerika er nu echt voor terug? nada, niets, noppes.
|
Geopolitiek staat Israël nu veel sterker dan pakweg 10 jaar geleden.
-brede economische samenwerking (miljardencontracten inzake gas) met Egypte, gemeenschappelijke belangen zijn veel belangrijker voor het Sisi regime dan oude animositeit vanuit de tijd van Morsi of zijn voorgangers.
-Egypte is een even gemotiveerde poortwachter van Gaza als Israël
-een economische hub richting cyprus, handel trekt aan
-de 'sancties' waar de linkerzijde vanuit europa zo op kickt hebben geen bal opgebracht, behalve wat pakje pindanoten of gedroogde rozijnen die mogelijk niet verkocht zijn in europa maar dan wel aan anderen
-de VS heeft onder de vorige administratie de ambassade verplaatst (een nog zwaarder symbool is nauwelijks denkbaar...) en de nieuwe president bevestigde reeds dat hij dat NIET gaat terugdraaien.
-de VS+Israël diplomatie wist het 'onmogelijke' te realiseren : golfstaten die formele diplomatieke en handelsrelaties met Israël aangegaan zijn. SA aarzelt nog, de oude koning krijgt het nog niet uit zijn pen, zijn opvolger zit al klaar om zijn akkoord te geven wanneer het zover is.
-Sudan heeft de stap gezet, normalisering van de relaties.
-Marokko idem
-zelfs sultan Erdogan beseft dat hij met zijn gezwollen retoriek tgo Israël vooral op zijn eigen schoenen dreigt te staan pissen en zelfs hij keert zijn kar.
-De EU ? zoals altijd blijft die krachteloos en maken de diplomaten zich ervan af met voor de elvendertigste keer te herhalen dat er een diplomatiek antwoord moet komen, gericht op de tweestaten oplossing bla bla bla. Zelfs een achterlijk kind weet dat dit wil zeggen : 'wij gaan ons hier niet echt mee moeien, dit is ons geen conflict waard'
-Rusland : de coördinatie tussen de militairen van Israël en de russen blijkt opperbest, aangezien de eersten geen enkele tegenwerking krijgen van de tweede inzake luchtverdediging van Syrië tijdens de operaties tegen Iraanse raketinstallaties en Iraanse huurlingen (milities)
-hun machtigste vijand 10 jaar geleden (Syrië) ligt op apegapen, en overleeft enkel via russische luchtmacht en Iraanse landmacht (via milities, noooit rechtstreeks)
-Libanon is een beheersbaar probleem, Hezbollah heeft dan wel een gigantisch arsenaal aan raketten maar verder niet de benodigde capaciteit om een echte grondoorlog met succes te kunnen starten
Ik denk dat Israël zich geopolitiek best goed moet voelen tgo 10 jaar geleden.
Nu nog Iran blokkeren in hun poging om Israël te blijven gebruiken als 'externe vijand' omdat ze het niet aandurven van de VS rechtstreeks te viseren en de zaken zien er nog rooskleuriger uit.
Zonder hun dreiging van een kernwapen te zullen bezitten, stelt Iran niets voor als dreiging tegenover Israël. Al hun conventionele pogingen om via proxy's in Syrië, in Libanon en ook in Gaza een front te vormen zijn voor IDF perfect beheersbaar.