[Vette Pois(s)on]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik was dat lang geleden ook. Tot het besef kwam dat het essentieel is. Het is het ankerpunt van elke vorm van "overleven". Het is de essentie van het leven zelf. Zonder willen te zeggen dat men zijn leven moet verdoen aan geweld van 's morgens tot 's avonds, want dan gaat het ook niet lang duren.

Maar geweld is essentieel, en als je als uitgangspunt hebt dat je het wil vermijden, dan gaat het slecht aflopen. Je moet zeggen dat je geweld zal gebruiken, en dan het gebruik tot het noodzakelijke beperken. Als je zegt dat je het niet zal gebruiken, dan is het al afgelopen voor het begonnen is.

De mutually assured destruction politiek van nucleaire wapens was in de grond een heel goeie. Zodanig kapabel zijn om geweld te gebruiken, dat het niet nodig blijkt in de praktijk. Maar altijd met het idee dat je ECHT bereid bent om gewelddadig te worden. DAt je je nooit laat leiden door het idee dat geweld foei is. Wel dat het duur is, wel dat het gevaarlijk is. Maar dat het nodig is, en dat er spaarzaam mee omgesprongen moet worden, maar dat men niet zal twijfelen om het te gebruiken als het voordelig is.

Wat onze westerse wereld omzeep helpt is onze diepe afkeer van geweld. Dat is iets anders dan niet in totale bewondering zijn, en alle dagen geweld willen plegen. Maar geweld is soms nodig. Het is soms nuttig. Het is soms voordelig. Het is vaak schadelijk. Het is vaak heel duur. Het is vaak gevaarlijk. Geweld is zoals ons immuunsysteem. Als het op hol slaat gaan we er dood aan, maar als we het platspuiten zijn we nog rapper dood. Door de eerste de beste bacterie.

Geweld mag ook geen monopolie van "instellingen" zijn. Geweld moet afdalen op het niveau van de individuele burger. Elkeen moet geweld kunnen gebruiken als het nodig is, als het voordelig is, als het winstgevend is. Maar ook daar is het gevaarlijk, duur en schadelijk. Dat hoort erbij.

ik sla al uw tanden uit uw bakkes

maar ge moogt niet terugslaan he