[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Jacob Van Artevelde

Tja, moeilijk is dat niet. Uw vraag verwondert mij want het volgende zult ge zelf toch ook wel weten:
Ik verwijs naar het Wikistuk over de Belgische Revolutie en in het bijzonder over de gevolgen van de scheuring met het noorden:

Ja, ik weet dat.
Maar het is niet aan mij om dat aan te brengen.
Toch zeker niet in een draad waarin men zit te pleiten voor een herenniging van Vlaanderen met Holland.

Economische gevolgen

Het separatisme dat leidde tot de Belgische secessie was voor de belangrijkste industriestad Gent een catastrofe. In 1832 verwerkte de Gentse textielnijverheid nog slechts 2 miljoen kg katoen, tegenover 7,5 miljoen kg in 1829. De meeste arbeiders waren als direct gevolg van de Belgische afscheuring werkloos geworden en de anderen verdienden nog amper 30% van hun loon uit 1829.

In de havenstad Antwerpen was de ramp nog groter. In 1829 bedroeg het scheepvaartverkeer in de haven 1028 schepen en 129.000 ton. Antwerpen verstouwde dat jaar zelfs dubbel zoveel goederen als Rotterdam en Amsterdam samen. In 1831 was het aantal schepen teruggevallen tot 398, en de handel met de koloniën herleid tot nul.

De economische terugval was een direct gevolg van de scheiding, omdat de afzetmarkt Nederland en de Nederlandse kolonies wegviel.
België en Nederland bleven immers tot 1839 in staat van oorlog.
En er hadden in die periode regelmatig grensschermutselingen.

Culturele gevolgen

Onder het bewind van Willem I verdubbelde het aantal lagereschoolkinderen van 150.000 tot 300.000 dankzij de oprichting van 1500 nieuwe scholen. Omdat evenwel iedereen les kreeg in de volkstaal betekende dit dat in heel Vlaanderen (Brussel inbegrepen) alle scholieren 'onderworpen' werden aan Nederlandstalig onderwijs. Een van de eerste daden van het Voorlopig Bewind was dan ook de afschaffing van alle openbare scholen in België, met uitzondering van de Franstalige universiteiten van Gent en Luik die dienden om de nieuwe elites op te leiden. (Die universiteiten werden door Willem opgericht.)

De Belgische staat voerde een politiek van verfransing die tot de dag van vandaag voelbaar is. Zo werd Brussel grotendeels verfranst en was de volledige ambtenarij (ook in Nederlandstalig Vlaanderen en Brussel) tot een eind in de twintigste eeuw volledig Frans. Het Nederlands werd als een samenraapsel van dialecten behandeld en niet als een taal die respect verdiende. Dit cultuurimperialisme leidde tot het ontstaan van de Vlaamse Beweging.

Ook dat klopt.
Maar de oorzaak lag bij de verplichtte vernederlandsing van Willem van Orange-Nassau.

Repressie
Reeds snel na de Belgische Revolutie bleek een grote groep mensen twijfels te hebben bij hun nieuwe vaderland. Proteststemmen kwamen vooral van Vlaamse kant, bijvoorbeeld in de regio rond Gent, waar de textielindustrie zwaar te lijden had onder de nieuwe politieke situatie. Dit werd bekend onder de naam orangisme. Ook industriële steden, zoals Luik, hadden ook een grote orangistische partij. In de jaren 1831–1834 werden deze orangisten door knokploegen geplunderd en verjaagd. Tegen de plundering in april 1834 werd vrijwel niet opgetreden, maar zij gaf in het buitenland een slechte indruk omdat ze wel in de pers vermeld werd. In 1834 verbood minister van Justitie Joseph Lebeau zelfs het publiekelijk uitdrukken van orangisme. De jonge staat leek wel een oord van anarchie, en ook binnenlands werd het gebrek aan ordehandhaving voor het indijken van deze protestmarsen aangeklaagd.

Na elke verandering zijn er mensen die tegen die verandering zijn.
En opnieuw, België was in oorlog met het Nederland van Willem van Orange-Nassau.
Hierdoor werden de Orangisten als verraders en collaborateurs gezien.
En België gedroeg zich als een kolonie die net haar vrijheid had herwonnen.
België werd pas in september 1839 als een onafhankelijke staat erkend door Den Haag en dan nog .

Koopman-koning Willem I van Orange-Nassau bracht trouwens niet enkel België in de problemen, hij veroorzaakte ook een bijna bankroet van Nederland.
Van dat bankroet maakte hij na zijn afzetting in 1840, trouwens nog eens misbruik en leende enkele miljoenen gulden aan de staat tegen een rente van 3%.