[Ke Nan]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik denk dat het evident is dat moslims onze vijanden zijn. En nee, ik heb het niet over die brave huisvader die opgevoed werd als moslim in zijn thuisland en gewoon maar leeft onder zijn traditie he. Dat is voor mij gewoon een brave sukkelaar. Maar de bewuste moslim, die gekozen heeft voor de moslimmigheid, ja dat is UITERAARD onze vijand, omdat de roots van zijn gedachtengoed TOTAAL HAAKS staat op alles wat ons lief is en de grond vormt van ons bestaan.

Het is bij die moslimmigheid een moeilijke oefening om het puur spirituele en mystieke (waar niks tegen is, natuurlijk) te onderscheiden van een fundamenteel waardenpatroon dat niet compatiebel is met onze maatschappelijke beschouwingen en die de grond zijn van onze vijandigheid.

Merk op dat als ik zeg "vijand" dat geen verwijt is, dat geen belediging is, maar gewoon een objectieve vaststelling. Zoals de leeuw de objectieve vijand is van de antilope.

Er is niks te halen bij een moslim, dat ons kan dienen, tenminste in zijn fundamenten. Dat wil niet zeggen dat uit de Arabische cultuur geen dingen kunnen gehaald worden, natuurlijk. Wij kunnen ook leren genieten van couscous en waterpijp. Maar het is niet de couscous en de waterpijp die maken dat de moslims onze vijanden zijn he.

Als je het hebt over "symbiose", dan bedoel je misschien dat wij de waterpijp en de couscous kunnen leren apprecieren, en zij de waterzooi. Maar het gaat daar niet over he !

Het gaat over de fundamenten. Als die totaal verschillend zijn, dan zijn we elkaars vijanden. Daar is gewoon niks aan te doen. Dat valt niet te verenigen, en wij kunnen niet meer samenleven, dan dat een antilope in een leeuwenfamilie kan leven he.

Natuurlijk kunnen we beseffen dat de strijd te duur gaat zijn voor ons beiden. Dan komen we tot een tijdelijke wapenstilstand, en een tijdelijk vredespact, wat niet anders is dan een koude oorlog. Met de bedoeling natuurlijk, langs beide kanten, om ooit zodanig machtiger te worden dan de andere om die onder de voeten te lopen he.

Dat is nu eenmaal het lot van het bestaan.

Ok.