[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan

Ok.

Ik zou er nog dit aan willen toevoegen. Hoewel ik Macron voor geen millimeter betrouw, is het wel soms een goeie discours schrijver. En hij heeft de vinger op de wonde gelegd dat gans het probleem is met de islam, en dat trouwens gedurende meer dan 1000 jaar het grote probleem was met het christendom ook: het verschil tussen het spirituele en het politiek-maatschappelijke is heel heel moeilijk te maken.

Het spreekt vanzelf dat een "godsdienst" in het kader van het spirituele, het mystieke, het filosofische en zo voort uiteraard geen enkele reden kan zijn om iemand als vijand te zien. DAT is trouwens het basis concept in "godsdienst vrijheid". Moesten gelovigen, of dat nu christenen, moslims of pastafarianen zijn, zich enkel bezig houden met mystieke beschouwingen van de wereld, dan was daar niks mis mee en konden wij allemaal "multicultureel" samenleven.

Maar wij weten allemaal dat de mystieke kant van zo een godsdiensten maar een dun laagje vernis is voor een heel concreet WAARDENSYSTEEM waarop een politiek-maatschappelijk concept wordt gebouwd.

Welnu, de fundamenten van die waardensystemen zijn niet verenigbaar. Als de uitgangspunten incompatiebel, en bovendien dogmatisch vastgelegd zijn, dan ligt de vijandigheid vast.

De westerse waarden zijn, helemaal vanonder, die van de Verlichting: rationaliteit en de individuele mens als centraal concept. Dat laat nog een enorme waaier aan politieke concepten toe, dat laat nog enorm veel maatschappelijke visies toe, die elkaar kunnen confronteren en die ook een vorm van vijandigheid met elkaar hebben. Maar er is ergens een gemeenschappelijke sokkel: elke vorm van rationeel redeneren is aanvaard door iedereen, en uiteindelijk telt het "individuele welzijn van de leden van de maatschappij". Waar het om gaat is 1) wat dat welzijn precies is en 2) hoe dat het beste bereikt wordt en 3) hoe de verschillende vormen van welzijn tegen elkaar afgewogen worden.

Maar dat men rationeel tewerk dient te gaan, en dat men uiteindelijk het menselijke welzijn dient na te streven op politiek vlak, valt niet echt te bediscussieren. Het is de hoeksteen van ons waardensysteem.

Bij politiek-doctrinaire godsdiensten, en het dient gezegd, de enige die vandaag van enige tel is op dat vlak, is de islam, is dat helemaal het geval niet. Rationaliteit is daar onderworpen aan geopenbaard dogmatisme en het individuele welzijn is ondergeschikt aan "de glorie van het opperwezen" in casu Allah. We kunnen dus onmogelijk tot een vergelijk komen. Dat zal nooit lukken he.

Maar let wel, zelfs in ons westers politiek spectrum zijn er soms verschijnselen die even hard afwijken: fundamentalistische groenen die zitten te zeveren van hoe de mens een soort van ziekte is van de aarde zijn eveneens "buiten kader". Die zoeken ook niet het individuele welzijn op he. Die zijn evengoed de vijand van de westerse maatschappij.

Men moet goed opletten voor een paard van Troie, en dat paard wordt met de Islam ook bovengehaald. Het gaat als volgt: men beweert dat men *in de grond* wel degelijk het individuele welzijn nastreeft, maar dat "de regels van de Islam volgen" daar de "weg" toe zou zijn. Ik zou zeggen dat dat maatschappelijke kwakzalverij is. Er is geen enkel BEWIJS, of geen enkele REDENERING die aangeeft dat dat het geval zou moeten zijn ; mocht die redenering er trouwens zijn, dan zou DIE volstaan om tot normale verlichte politiek-maatschappelijke principes te komen, en dan hebben we het irrationele niet eens nodig.

Hetzelfde paard van Troie dient zich aan met extremistische groenen: de mens zou zogezegd moeten vernietigd worden om terug in harmonie met de natuur kunnen te leven en dus voor het individuele welzijn te zorgen. Dat is even absurd natuurlijk.

Met andere woorden, godsdiensten (en sommige andere vergelijkbare ideologieen zoals extremistische groenen) zijn schijnbaar gewoon maar mystieke gedachtenspelletjes, maar zijn in werkelijkheid politiek maatschappelijke visies die niet verenigbaar zijn met wat eigen is aan onze westerse maatschappijen: rationaliteit en individueel welzijn voor de groepsleden. En fervente voorvechters van die maatschappelijke visies kunnen dus niet anders zijn dan vijanden van onze maatschappij.