CD&V heeft enkele problemen:
- ze durft geen radicale keuzes maken uit schrik om wie dan ook voor het hoofd te stoten. De meest gehoorde uitspraak van een CD&V'er op een of andere politiek bestuur is meestal "ik ben principieel niet voor en principieel niet tegen. Bij de praktische uitvoering ervan zullen we wel zien!". Bon. Zo voer je geen oppositie natuurlijk. (let maar eens op bij het sociaal-economisch congres van CD&V dit weekend; wedden dat er geen enkel "beklijvend" voorstel naar boven komt...)
- enkele oud-ministers hunkeren naar een nieuwe ministerpost en "gijselen" de partij in hun honger naar macht. De vernieuwing wordt dus uitgesteld totdat deze generatie afscheid van CD&V heeft genomen. Nog een paar legislaturen geduld...
- CD&V heeft in principe afstand genomen van de "standen", maar alleen in woorden, nog niet in daden (hoewel) maar zeker en vast nog niet in haar denken. Ook (en tussen haakjes vooral) bij jonge CD&V'ers.
- Veel parlementsleden van CD&V zijn uitstekende cabinettards: ongelooflijke dossierskenners, harde werkers, specialisten op hun terrein... maar barslecht in oppositie. Sommigen zijn ook gewoon gecatapulteerd vanuit de standen (een Gilbert Vanleenhove in het Vlaams Parlement bijv. maar hij is absoluut niet de enige) die maar zullen wel verdwijnen wanneer de lijststem wordt afgeschaft (dank aan paars-groen hiervoor); veel stemmen halen ze immers niet.
- omdat er nog geen duidelijk alternatief is en paars-groen, ondanks ongelooflijke blunders, nog op veel krediet kan rekenen trekt deze partij ook weinig beloftevolle nieuwe krachten aan. De partijbeweging bloedt stilaan dood, ook al omdat De Clerck jammer genoeg samen met zijn voorzittersverkiezing meteen ook zijn charisma verloren is. Het is niet "flashy" en "trendy" om bij CD&V actief te zijn, en dat zal duren tot... de VLD lang genoeg aan de macht is geweest om zelf oubollig en machtsgeil te zijn.
Hoewel deze peiling mij als actieve CD&V'er ontgoocheld, verwondert ze me niets. En eigenlijk, cynisch als ik ben, ben ik een beetje blij. Ik hoop stiekem op een grandioze verkiezingsnederlaag van CD&V volgend jaar. Waarom? Al wie nog hunkert naar macht zal de partij verlaten - er zijn er al een paar weg naar de VLD. We kunnen dan afscheid nemen van Luc Martens, Eric Van Rompuy, Herman Van Rompuy, Tony Van Parijs en alle "standenvertegenwoordigers" in het parlement. Dan kunnen we eindelijk eens beginnen met de èchte vernieuwing.
|