Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Weyland
Het kan allerlei kanten opgaan. En evoluties kunnen twee kanten opgaan. We komen ook van een sterk francofiel België. Tegenwoordig heeft men de rubriek La France weggehaald uit de kranten Le Soir en La Libre en wil men eerder naar alle landen kijken. Twintig jaar eerder heeft de Standaard het oubollige katholo-retrograde AVVVVK weggehaald.
Hoe dan ook, politiek staan we verdeeld uiteraard. Maar als burger kan je wel het land leren kennen. In zeker opzicht vind ik dat men daar niet benepen nationalistisch over moet wezen en dat los van de politiek benaderen.
Beetje zoals interesse hebben in Nederland niet per se moet leiden tot een Groot-Nederland. Ik herinner me nog goed een grote taboevorming over openheid jegens Nederland, zelfs op dit forum. Dat is pas de laatste jaren weggeëbt, die bekrompenheid. Drie jaar geleden werd ik hier nog geshamed omdat ik graag naar Zeeland ga. En toen ik ging werken in Nederland werd van me me verteld "dat ik Hollander wil worden" verpakt als grap die een soort rancune moet verbergen.
Dat is het fenomeen van de 'gecomplexeerde Belg'. In Wallonië is dat ook sterk aanwezig helaas.
|
Hoewel het grootste deel van het hedendaagse Wallonië historisch ook deel uitmaakte van De Nederlanden is de interesse aldaar voor een nauwere band met Nederland feitelijk 0,00. Zij zijn voor een héél groot stuk gefixeerd op "La France" en velen zouden niet liever willen dan er deel van uit te maken. Overigens, in Franstalig Brussel is dat evenzeer het geval hoor ondanks het feit dat de stad de functie van "Capitale" werd toegemeten. Het enige wat de Wallo-Bruxers in deze artificiële staat houdt is de Belgische sociale zekerheid en de ermee gepaard gaande transfers. Binnen een paar jaren worden die transfers overigens geleidelijk afgebouwd in uitvoering van een bepaling uit de laatste staatshervorming. De kloof met Vlaanderen zal daardoor nóg verder uitdiepen. Waarvoor ik volstrekt niet rouwig zal zijn.