Toch is de versnippering in een historische context helemaal niet zo groot als we denken. Er zijn op dit moment 13 fracties. Het record staat op 14, behaald bij de verkiezingen van 1971 en die van 1972, en dat lijken we te gaan verbreken. Maar wat ze na die beide verkiezingen ook hadden was een coalitie van 5 partijen, en het ziet er naar uit dat deze keer 4 al voldoende gaat zijn. Zonder zo'n taalgrens waar je aantal partijen spontaan van verdubbeld is formeren toch altijd net iets makkelijker.
Wat wel zo is is dat na de verkiezingen van 1972 drie partijen gefuseerd zijn tot het CDA. Sindsdien zijn Groenlinks en de ChristenUnie nog uit fusies ontstaan. Het zou heel goed kunnen dat dat wel weer aan de orde is binnen enkele jaren. Maar wie, wat, waar en hoe is nog een redelijk groot vraagteken. Er wordt in het algemeen het meest gespeculeerd over een fusie op links, het vormen van een grote nieuwe sociaaldemocratische partij uit PvdA, Groenlinks en/of de SP naar model van de CDA fusie. Er is echter wel een belangrijk verschil: de partijen die het CDA gevormd hebben regeerden voor die tijd al vaak samen. De linkse partijen regeren eigenlijk nooit samen, of beter gezegd, twee van die drie regeren eigenlijk gewoon nooit.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door TheFourHorsemen
Huh?  |
Ja, grote grijze kliko's waar je normaal je huisvuil in aan de straat zou zetten, maar nu met een deksel met een gleuf erin. Het is een hele aparte keuze, en je ziet het hier overal.
Wel genoeg plek om veel te grote stembiljetten in te kunnen proppen, dat dan weer wel.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten
Inderdaad. Zoals ik vroeger al zei. Heel langzaam wordt Nederland allengs onbestuurbaarder. Tenzij dat men daar een gewoonte aanneemt om met minderheidskabinetten te gaan besturen. Hetgeen niet per se slechter hoeft te zijn. Rutte III is in feite ook een minderheidskabinet.
|
Maar Rutte III was ook een demissionair kabinet met een identiteitscrisis. Niet per se het grote voorbeeld voor een stabiel kabinet.
Het zou wel goed zijn voor de dynamiek in de tweede kamer, als ze eens iets te zeggen zouden hebben.