[ArjanD]

"Wat is de betekenis van het leven?" is een vraag die velen tot wreedheden heeft gedreven, jegens zichzelf en jegens anderen. In een boosaardige poging om de 'zwakte' te overwinnen, geloven sommigen (bijv. Nazi's) dat ze moeten leven met een pistool onder hun neus.

Een vaak geciteerd citaat van Nazi Hermann Göring: "Als ik het woord cultuur hoor, dan ontgrendel ik mijn pistool!"

Cultuur, kunst en muziek waren bijna verdwenen in de periode dat de Nazi's aan de macht waren. Ze haten het omdat ze niet in staat zijn om zin te zien in het leven, hetgeen een bron vormt voor talent, kunst en wedermenselijk respect.

Het is gemakkelijk om te beweren dat het leven geen betekenis heeft omdat empirisch bewijs onmogelijk is.

De implicaties in de moderne tijd zijn te zien in de wetenschap. Het lijkt een ideaal te zijn van de wetenschap om zich in het geheel te ontdoen van moraliteit.

Immoral advances: Is science out of control?
Voor veel wetenschappers zijn morele bezwaren tegen hun werk niet geldig: wetenschap is per definitie moreel neutraal, dus elk moreel oordeel erover weerspiegelt eenvoudig wetenschappelijk analfabetisme.
https://www.newscientist.com/article...ut-of-control/

(2019) Wetenschap en moraal: kan moraliteit worden afgeleid uit de feiten van de wetenschap?
De kwestie had in 1740 door filosoof David Hume moeten worden opgelost: de wetenschappelijke feiten bieden geen basis voor waarden. Toch lijkt het idee dat wetenschap almachtig is en vroeg of laat het probleem van waarden zal oplossen, net als bij een soort van terugkerende meme, met elke generatie weer de kop op te steken.
https://sites.duke.edu/behavior/2019...ts-of-science/

Moraliteit is gebaseerd op 'waarden' en dat betekent logischerwijs dat de wetenschap zich ook wil ontdoen van filosofie.

Enkele recente perspectieven op filosofie door wetenschappers op een forum van een universiteit in Groot-Brittannië (Cambridge):

Oorspronkelijk geplaatst door Cambridge

Filosofie is bunk.

Je zou filosofie kunnen omschrijven als een zoektocht naar kennis en waarheid. Dat is inderdaad ijdelheid. Wetenschap gaat over het verwerven van kennis, en de meeste wetenschappers vermijden het gebruik van ‘waarheid’ en geven de voorkeur aan ‘herhaalbaarheid’ als meer in overeenstemming met onze vereiste nederigheid tegenover observatie.

Filosofen doen altijd alsof hun werk belangrijk en fundamenteel is. Het is niet eens consistent. Je kunt geen wetenschap bouwen op een gammele, veranderende, willekeurige basis. Het is aannemelijk dat het judaeo-christendom de ontwikkeling van de wetenschap heeft gekatalyseerd door erop te staan ??dat er een rationeel plan voor het universum is, maar we hebben dat idee lang geleden achter ons gelaten omdat er geen bewijs voor is.

Filosofie heeft nooit een oplossing geboden. Maar het heeft de opmars van de wetenschap en de groei van het begrip belemmerd.

Filosofie een retrospectieve discipline, in een poging iets te extraheren dat filosofen belangrijk vinden uit wat wetenschappers hebben gedaan (niet wat wetenschappers denken - wetenschappelijk schrijven is meestal intellectueel oneerlijk!). Wetenschap is een proces, geen filosofie. Zelfs de eenvoudigste taalkunde bevestigt dit: wij ‘doen’ wetenschap, niemand ‘doet’ filosofie.

Wetenschap is niet meer of minder dan de toepassing van het proces van observeren, hypothetiseren, testen, herhalen. Er is geen suggestie van overtuiging, filosofie of geldigheid, net zo min als in de regels van cricket of de instructies op een fles shampoo: het is wat cricket onderscheidt van voetbal, en hoe we haar wassen. De waarde van wetenschap zit in haar nut. Filosofie is iets anders.

Filosofen hebben inderdaad de beste weg voorwaarts voor de mensheid bepaald. Elke religie, communisme, vrijemarktkapitalisme, nazisme, zelfs elk isme onder de zon, hadden allemaal hun wortels in de filosofie en hebben geleid tot eeuwige conflicten en lijden. Een filosoof kan alleen zijn brood verdienen door het niet eens te zijn met de rest, dus wat verwacht je?

Wanneer wetenschap autonoom wordt beoefend en het de intentie heeft om zich te ontdoen van elke invloed van filosofie, brengt het 'kennen' van een feit noodzakelijkerwijs zekerheid met zich mee. Zonder zekerheid zou filosofie essentieel zijn en dat zou voor elke wetenschapper duidelijk zijn, wat het kennelijk niet is.

Het betekent dat er sprake is van een geloofsovertuiging (een geloof in uniformitarisme) dat autonome toepassing van wetenschap legitimeert (d.w.z. zonder na te denken over de vraag of het werkelijk 'goed' is wat er wordt gedaan).

Atheïsme (geloof)

Atheïsme is een uitweg voor mensen die potentieel (vatbaar zijn voor) het zoeken van de structuur die religies beloven te bieden. Door in opstand te komen tegen religies (hopen ze) stabiliteit te vinden in het leven.

De extremiteit die door atheïsme is ontwikkeld in de vorm van een dogmatisch geloof in de feiten van de wetenschap (uniformitarisme), kan resulteren in praktijken zoals eugenetica, een wetenschappelijke ideologie die aan de basis lag van de Nazi holocaust.

Eugenetica in 2021: een hernieuwde actualiteit in wetenschap en politiek?
https://forum.politics.be/showthread.php?t=257453

Het verlangen naar een 'gemakkelijke uitweg' door mensen die proberen te ontsnappen aan uitbuiting van hun zwakheid (lees: het onvermogen om de zin van het leven te definiëren) kan resulteren in corruptie en pogingen om op een immorele manier 'kwaliteiten te verwerven'.

Een analogie kan het verhaal zijn van de Duivel die probeert om God te overtreffen met list en bedrog. Het verhaal beschrijft een zwakkeling die probeert sterker te worden dan een waargenomen kracht in anderen door te proberen te ontsnappen aan de natuur met corruptie. Een keuze voor het kwaad.

Wat is kracht? Vanuit mijn perspectief zou het zijn het optimaal dienen van het leven, en om dat te bereiken zou het voor mensen door filosofie geleide vooruitgang inhouden. (d.w.z. intelligent leven)

Volgens filosoof Aristotle is filosofische contemplatie de grootste menselijke deugd.

Door angst gedreven vooruitgang is een optie maar ik geloof niet dat het een intelligente optie is.

Wat is uw mening m.b.t. moraliteit en het belang ervan voor menselijke vooruitgang?

Hoe kan er een plaats zijn voor moraliteit als men binnen de wetenschap denkt dat feiten buiten het bereik van een perspectief vallen (d.w.z. dat feiten zonder filosofie geldig zijn)? Aandacht vragen voor moraliteit, ondanks de sterke natuurlijke neiging tot morele overweging ingebed in de menselijke natuur, zou in theorie vergelijkbaar zijn met het eisen van een geloof in God.

Wanneer moraliteit wordt gereduceerd tot een empirische eigenschap van de sociale wetenschappen, welke theorie zou dan mogelijk het idee kunnen voorkomen dat moraliteit een illusie is?