Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus
De systemen vergelijken is moeilijk : bij ons is de link tussen aantal burgers (in casu aantal uitgebrachte stemmen) en aantal zetels zeer direct, wat volgens mij toch moeilijk democratischer kan...
Maar ons systeem van representatieve democratie is volkomen anders dan het angelsaksisch systeem. Ik denk dat het sowieso moeilijk is om een presidentieel regime te vergelijken met het onze...
Ook het verschil tussen het huis, dat de kiezers hun vertegenwoordiger is, en de senaat die de staten rechtstreeks vertegenwoordigd is iets wat voor ons quasi onbegrijpelijk is.
Puur democratisch denk ik dat Victor D'Hondt in zijn tijd een zeer fair en goed doordacht systeem heeft bedacht, het is heus geen toeval dat een redelijk grote groep van landen dit systeem adopteerde.
Is het daarom beter ? Daar gaan we nog jaren over debatteren.
Ik ben van oordeel dat de consensus rond een pragmatisch gemaakt akkoord tussen coalities, hoe breed die ook zijn, altijd beter is dan het absolute karakter van een regering die werkt binnen een 'first past the post' systeem.
Het Britse debacle ter illustratie...
|
Uw eerste zin klopt al niet (vooral dat tussen haakjes)
En wat volgt is nog erger.
Alsof particratie democratisch is.
Als burger heb je totaal geen vat op wie er uiteindelijk in het parlement terechtkomt. En daar draait het in feite om. Een zetel is iets abstract. De kont die op die zetel zit is concreet. Dus uw gelul over zeteltjes en alsof dat een vorm van directe democratie is, dat is gewoon verregaande flauwe kul.
Een zetel en het aantal zetels zijn een indirectie, want niet gebonden aan een persoon. En zoals ik zei, op die persoon die daar terechtkomt heeft de burger totaal geen vat, nul, nadda.
Dan het feit dat het met bevolkingsaantallen gaat om de zetels te bepalen en niet het aantal kiesgerechtigden is een aanfluiting.