Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Boduo
In de 19de eeuw waren de rechtse populisten-toen de liberalen- aan de macht.
De arbeiders waren VRIJ te kiezen: werken, 12 u per dag & 6 dagen per week aan een hongerloon of creperen.
Door de algemene sociale weestand werd dit afschuwelijk systeem jaar na jaar afgebroken.
NU leven wij in een zeer welvarend land.
 |
In de 19de eeuw waren hoofdzakelijk de conservatieven aan de macht. De hoofdarbeid was nog hoofdzakelijk agrarisch net als in 18de eeuw. De agrarische revolutie had net plaats in die laatste eeuw en verbeterde de situatie. Niettemin werkte men toen 8 uur voor een brood van 1 kg. De aangroei van de bevolking was niet op te vangen op het platteland. Gelukkig greep de industriële revolutie plaats in de periode 1750 - 1850. Tal van zaken werden nu gemaakt in manufacturen. Hierbij waren veel arbeiders nodig en het teveel op het platteland stroomde naar de nieuwe industriesteden.
Hierbij kregen de arbeiders voor het eerst een loon uitbetaald in klinkende munt. De relatieve welvaart in de steden was veel hoger dan op het platteland. Gemiddeld werkte men toen 4 uur voor een brood van 1 kg. Op het einde van de 19de eeuw was dat 2 uur. Hoe was dat mogelijk? Wel de manufacturen maakten producten, die op de wereldmarkt vlot konden verkocht worden. De trams in Kaïro waren van Belgische makelij en de Metro in Parijs werd aangelegd door een Belgische firma. Het is dankzij het goede 'boeren' van de ondernemingen dat de arbeiders beter en beter verloond konden worden. Uiteraard heeft de vakbond dat ook bespoedigd. Maar de bijdrage kwam van de marktbenadering.