Casus:
Zus zegt 1 dag na dood mama al in 2018, 50 000e te hebben ontvangen voor aankoop huis (2de woonst voor haar). Zou op haar initiatief geweest zijn (omdat husband op een bom zwart geld zou zitten
) & mama zou er eerst niet voor te vinden geweest zijn....
Nadien zegt ze dat 20 000e reeds afbetaald zou zijn geweest 'onder tafel' aan mama. Ook laat ze uitschijnen dat ze het eigenlijk niet zou willen aangeven.
Wanneer ik vraag of het 1.geregistreerd was, & 2. wanneer precies in 2018 dit gebeurd is, krijg ik 0 op het request i.e. een warrig zelfs op de rand vh hysterische/coleirige antwoord v haar.
Enfin komt erop neer dat ze zogezegd niet eens meer weet hoe het zou zijn afgehandeld.
Maar: ze komt er bijna echter steeds op terug, in de zin van dat ze er zelfs ronduit op aanstuurt om het niet aan te geven. Het is zelfs zo dat het voor mij overkomt alsof de beslissing daarvan bij mij zou liggen. (Wtf.)
Ook stelt ze dan zo dingen voor als "ja, is eigenlijk niet eerlijk dat ik dat gekregen heb, als we appt. verhuren zou jij in de plaats deel v mijn huur opstrijken" ...... goed wetende dat ik dan gekort word op uitkering. Maar soit. Ze stelt tenminste
iets voor/loopt niet met de buit weg.
Alhoewel
Waar ik niet mee opgezet ben is dat ze me gewoonweg niet voorstelt van een deel v die resterende 30 000 desnoods 'onder tafel' aan mij over te maken. Dat zou toch -gezien haar situatie & intentie om te sjoemelen, de meest plausibele oplossing zijn.
Maar nee. In de plaats krijg ik een stom voorstel om haar deel vd eventuele toekomstige huur te incasseren, van iets waar ik sowieso op gekort zou worden gezien ik niet zoals haar vh statuut werknemer geniet.
Cadeau empoisonne dus.
Ook heb ik inmiddels ontdekt dat mama in 2018 nog rap rap een studio die ze met haar broer bezat verkocht heeft. (In juli om precies te zijn. Dus in de 3 jaar voor haar dood.) Studio die dus -als ik het juist heb, niet in de nalatenschap valt & waar het uitgekeerde bedrag bijna geheel overeenkomt met die 50 000e dus.
Enfin we moeten zelfs geen inspector Columbo zijn om het 1 & ander te begrijpen.
Nu komt het: Het betreft, heb ik vermoeden, een schenking buiten erfdeel. Vermits dat studio'ke niet in de nalatenschap v papa valt.
Maar: dan nog heb ik eventueel recht op deel ervan nl. 1/4......
Dus m'n zus zou grosso modo mij dus zo'n 12 500e verschuldigd zijn, al was het maar moreel.
Zij vindt het sowieso ergens niet eerlijk dat zij over die 50 000 mocht beschikken.
Maar anderzijds zoekt ze toch ook van het niet aan te geven & het met mij op een stom akkoordje te slaan i.e. huur ipv. simpelweg in 1x een bepaalde som.
Dit terwijl zij met de husband 2-verdieners zijn; een fermette ah afbetalen zijn (met financiele hulp dus v oa. mama); reeds een 1ste woonst hebben afbetaald (in dit geval met hulp vd schoonouders); de husband reeds prior een appt'je afbetaalde. En hij -dixit haar, op "een bom zwart geld" zit!
Maw ze zitten er -tov mij, warmpjes in. En toch zit ze nu via een soort v emotionele chantage (vlak na dood mama bvb stukjes lossen, mij bij haar laten logeren omdat ik anders ocharme alleen zit -terwijl ik haar & het gezinnetje met X-mas toch ook niet zie... ze gezellig bij mama ih zuiden v Frankrijk logeerden, op cruise gingen... terwijl ik aldoor met een kalotte boiler, muizen... in Marksoem zat. )
Maar soit. De dees wacht af.
Ik ga zeker geen scene ofzo maken. Wil echt niet aan het cliche van ruzie omwille v erfenis toegeven. Ik ben sowiedo geen haaiebaai & er is sowieso genoeg, dus ik heb nu meer een soort van koele zo sereen mogelijk afwachtende houding. Maar als dit allemaal achter de rug is, & zij is er mee "weg", dan hoeft het voor mij ook niet meer. Dan is het: bye bye. Fini!
#zal dan zeker ook niet voor suikertante ofzo spelen.
#als zij graag voor geldwolf uitkomt, tant mieux. Maar het zal zonder mij zijn.
Ik was trouwens niet uitgenodigd op de bruiloft. Dus bon.
Ze was zogezegd close met mama, maar bij de begrafenisonderneemster zei ze vlakaf -toen die haar vroeg of ze close waren, "so so" & wat met haar hand & hoofd zo wat gesticulerend schuddend. (Ik had toen feitelijk ook vlakaf moeten gezegd hebben: "maar toch close genoeg om 50 000e te incasseren!"
Enfin bon. Ik gun het haar wel, daar niet van. Maar het is de manier waarop. Ze gaat verdorie een bom geld krijgen & dan nog mij zo bespelen & schrapen.
Maar wel in nov-dec een nieuwe keuken..... in dec. een stel raskatjes & nieuwe 4x4 (ah ja, we moeten 'keeping up appearances' zijn met de brasschaatse wijven), net tijdens laatste dagen mama een nieuwe sjieke binnen deur....bijna vlak na dood mama nieuwe tuintafel (& geen goedkoop modelleke), ...... ah ja, ze heeft toevallig pin van mama's fortis........ ik zeg intssn niks, kijk toe, constateer, observeer. Ik zeg ook niet dat zij dit van mama's geld betaalt maar het zijn toch allemaal toevalligheden. En ergens schiet het me sowieso ih verkeerde keelgat want terwijl mama bij wijze v spreken stervende was, was zij dus vooral bezig met de fermette & uiterlijk vertoon. Zij wist het ook reeds van in aug...... ik pas eind april.
Sorry voor de lange rant.
#benhetgewoonzozat
#wievalternogtebetrouwenfeitelijk. Ja juist -> #niemand.
