Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten
Het is nochtans heel simpel. Hou een referendum met als vraag (of iets in dien aard) :
”Wilt u een zelfstandige staat Vlaanderen of wilt u het huidige België behouden?”
Indien 50 % + 1 van de antwoorden zich uitspreekt voor een van die antwoorden, dan wordt de wil van deze meerderheid uitgevoerd.
|
Ik ga direct met u akkoord. Maar besef even goeddat mij in het zak wil zetten. U weet immers even goed - of misschien beter dan ik - dat referenda op supralokaal vlak niet kunnen sinds het debacle van de laatste tijdens de Koningskwestie omdat de verliezers toen - linksen vooral - dadelijk naar goede gewoonte geweld gebruikten om uiteindelijk het omgekeerde wat het volk gestemd had te bereiken.
De vraag van zo een referendum - als het ooit zou kunnen ( maar ik maak me geen beoordelingen dat de Belgisch-nationalisten daarmee zouden instemmen en het verbod ongedaan maken) -:zou dan ook enkel aan inwoners van de betrokken regio, dus enkel aan Vlamingen, moeten gesteld worden, want Franstaligen hebben geen belang bij een zelfstandig Vlaanderen. Integendeel, een Franse prof heeft zo pas nog berekend dat elke Vlaming jaarlijks nog ongeveer 1070 euro transfereert naar andere regio's in België en dat elke Waal daarbij voor ongeveer 1750 euro van profiteert, elke Brusselaar voor ongeveer 750 euro. En u gaat de onafhankelijkheid van die Franse studie die pas verschenen is toch niet betwijfelen, hoop ik. De transfers op zich zijn nog niet zo erg, want dat gebeurt in andere landen ook tussen regio's, maar hier zijn ze in tegenstelling tot die andere landen totaal niet transparant. De Vlaming, ook of zelfs al wil die de anderen de steun wel gunnen, komt maar niet te weten waar zijn steun naartoe gaat. Daar is een omerta over. Al dat gebrek aan transparantie sterkt het vertrouwen van Vlaming in het huidige Belgische systeem alvast niet, te meer dat ondanks twee Marshall-plannen van de Waalse regering er nog geen merkelijke beterschap inzit zodat de regio zichzelf kan bedruipen. Als je dit allemaal op een rijtje zet, begrijp je waarom Magnette zo snel zijn kar keerde en met alle Belgisch-nationalistische dwergen in de Vivaldi-vijver sprong.