Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door stuyckp
Is dat niet een beetje zwart-wit verhaal dat u daar ophangt ?
Er was een heuse propaganda en desinformatie om mensen te ronselen om te gaan vechten tegen het rode leger. Die desinformatie kwam heus niet alleen van de bezetter.
Naar mijn gevoel zijn een heleboel van die mensen gewoon bedot, belogen en er in getuind.
Ze werden ook niet gezien als echte soldaten maar zo goed als letterlijk als kanonnevlees voor een leger dat op dat moment niet meer te stuiten was.
Oorlog is voor een stuk een puur logistiek proces. Degene met de beste logistiek en die dat kan volhouden wint meestal. De Duitsers hun logistiek was kapot, en hun legers waren ondertussen ook al flink uitgedund. Dat soort informatie zullen die ongelukkige slachtoffers niet geweten hebben.
Er is dus voor mij een groot verschil tussen 3 soorten oostfronters :
- degenen die het niet kunnen navertellen
- degenen die het wel overleefd hebben en die hun dwaling inzien dat het op dat moment niet correct was om tegen de russen te vechten
- degenen die nog altijd volharden dat ze de juiste beslissing hebben genomen.
Vooral gezien het feit dat de relaties met de Russen zo goed als direct na de oorlog verzuurd waren vind ik dat heel dit verhaal toch heel wat meer nuance verdient dan het simplistische verhaal dat hier door menigen wordt neergepend die niet in die tijd geleefd hebben.
Dus om te stellen dat het een goede zaak is dat een hoop mensen die gedesinformeerd en onder verkeerde voorwendselen zijn afgeslacht in een oorlog die niet te winnen was geeft mij toch een beetje een wrang gevoel.
Een mensenleven heeft voor mij toch nog altijd een zekere waarde.
Dus voor mij persoonlijk ingeval van spijtbetuiging zou amnestie mogelijk moeten geweest zijn. En zeker geen erfzonde. Voor die amnestie is het nu te laat. Hoeveel leven er nog? Maar die erfzonde moet nog maar eens ophouden. Kinderen zijn niet verantwoordelijk voor de daden van hun ouders en zijn desalniettemin gestraft omdat degenen die terugkwamen gestigmatiseerd werden en waarschijnlijk daardoor hun gezin niet konden onderhouden, wat leidt tot frustratie en stellingvorming en volharding in het eigen gelijk. Dus ook wat dat betreft is er nuance.
Hou toch eens op met dat zwart wit denken, je was er om te beginnen al niet bij. Ik heb meer problemen met mensen die verzetsstrijders hebben verraden en al vanaf het begin met de Duitsers heulden.
|
Ik heb even in 'Bold' gezet waar ik het voor de volle 100% mee eens ben.
Er is inderdaad een hemelsgroot verschil tussen diegenen die na de oorlog inkeer toonden, de bladzijde omdraaiden, waarvan vele gebruik gemaakt hebben van de mogelijkheden om mits inkeer onder de epuratie uit te komen.
En de harde kern, die dat weigerde en bleef volhouden dat zij en niemand anders 'gelijk' hadden.