Om nog eens op de vraag van het topic terug te komen:
"Lockdown: noodzaak of maatschappelijke ramp?"
Bij mij geevolueerd alsvolgt:
1, periode maart '20 - september '20: noodzaak owv het asymmetrische risico; we wisten toen nog niet zeker wat de mortaliteit was, de besmettelijkheid, de behandeling,... Toen was het zinvol en noodzakelijk de boel dicht te gooien. Het was extreem maar te rechtvaardigen vanuit het voorzichtigheidsprincipe.
2, periode oktober '20- maart 21': geen van beide, mijn inziens was lockdown vermijdbaar en was het beter gerichte maatregelen te nemen met de ingewonnen kennis van de 6 maanden ervoor. De schade van de lockdown (in de brede zin van het woord) leek me hoger dan de schade van Covid zelf in die periode. Covid was in feite niet zo erg als gevreesd (ik wacht nog altijd op een viroloog die dat durft erkennen...) en de zorg kreeg het getrokken. Men had in de luwte vooraf de tijd om de zorg te versterken en dat was voldoende geweest om de 2e lockdown te vermijden. Dat was de betere keuze geweest
3, periode april '21 - nu: er is geen noodzaak meer voor lockdown. Dankzij vaccins is de druk op de zorg weg (en dat was toch de bedoeling van de lockdown!). Elke reden om de maatregelen aan te houden is ingegeven uit ofwel een overdreven voorzichtigheid of terughoudendheid om de verworven macht/impact terug af te geven. Als we niet snel terug naar een situatie van individuele vrijheid en verantwoordelijkheid gaan, dan is is de lockdown effectief een maatschappelijke ramp
__________________
We sit together, the mountain and I, until only the mountain remains
|