Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door fcal
Zuid-Brabant of de omgeving van Nijvel was niet 'Vlaamstalig', maar deze gebieden stelden niet veel voor. Het hertogdom Brabant was 'Vlaamstalig' of 'Nederlandstalig' zoals ook blijkt uit de wetten, de besluiten en de archieven voor de bezetting door de Fransen.
De dorpen en steden rond Waver, Waterloo, Witterzee, de Brakels, Ransbeek, Tubeke, Glabbeke, Edingen e.d.m. waren weliswaar tweetalig maar toch nog hoofdzakelijk 'Vlaamstalig', dat is later onder druk snel veranderd.
Willem I vond dat enkel Nederlands en Frans volwaardige talen waren. Zijn taal- en bestuurspolitiek waren daarop gericht. Hij was hierin geen uitzondering.
Deze tendens deed zich overal voor in Europa en niet het minst in Frankrijk. In dat laatste land was er zelfs geen plaats voor het langue d'Oc, noch het Baskisch, noch het Bretoens, noch het Catalonisch, noch het Duits (Elzas-Lotharingen), noch het Corsicaans en natuurlijk noch het 'Vlaams'.
In vergelijking was Willem I zelfs breeddenkend.
|
Daar zit de ironie. Wat in het latere België stelselmatig werd ingevoerd inzake taal door een veranderende sociologie is waartegen men in opstand kwam in 1830. Men beschouwde het een dictatuur te leven in een staat dat taalkundig er ongeveer uitzag als het België van vandaag.
En het inperken van de monarchale macht werd in 1840 in Nederland ingevoerd, een andere Belgische eis.
Dat het Nederlands van toen niet door alle Nederlandstaligen hier aanvaard werd dat kan, maar ik vind toch dat die zich daarin hebben laten ringeloren. We zijn uiteindelijk toch het Nederlands geen aanvaarden als taal en historisch gezien was het ons ook geen vreemde taal. Het lijkt me vooral te passen in het vroege Belgisch-nationalistische plaatje om een taboevorming te stimuleren dat we dezelfde taal spreken als de noorderlingen. Daarom werd vroeger gehamerd om onze taal 'Vlaams' te noemen als ware het een andere taal. Een politieke beslissing gewenst door de vroege machthebbers en vooral Kerk.
Ik vind dit sterk, te meer omdat ik literatuur uit die tijd niet echt als taalvreemd aanvoel.