Op
aanraden van Dadeemelee en
van Alex Jones heb ik gisteravond eens gekeken naar
The Hunt.
Die Amerikaanse film uit 2020 steekt de draak met de felle strijd die woedt tussen de "
liberal elites" en de "
deplorables" in de (sociale) media.
Een groep
liberals ontvoert een aantal
deplorables, voorziet ze van wapens en knalt ze dan één voor één af met oorlogsmateriaal. Het karikaturale grove geweld doet denken aan Tarantino. En de manier waarop zowel progressief als conservatief Amerika gehekeld worden doet denken aan
South Park.
De personages grossieren allemaal in de clichés die hen door het "andere" kamp worden toegedicht:
De
liberals zijn hoogopgeleide stedelingen, voelen zich schuldig over hun eigen blanke huidskleur, beschuldigen elkaar van "
cultural appropriation" in hun kledingkeuze, zijn te politiek correct om elkaars moppen te kunnen verdragen, enzovoort enzoverder. Wat hen verenigt is hun diepe minachting voor de
deplorables, die ze uitmoorden alsof het letterlijk ongedierte betreft.
De
deplorables zijn laagopgeleid, komen uit
fly-over country, zijn vaak traag van begrip, aanbidden het
2nd Amendment, dwepen met
QAnon-achtige theorieën, ontlenen een groot deel van hun eigenwaarde aan hun profielen op sociale media, enz ...
Er zijn enkele momenten waar de satire iets meer diepgang krijgt en ze hebben allemaal te maken met de gevaren van echokamers op sociale media:
- Vooraanstaande mensen die professioneel gecanceld worden omdat hun sarcastische humor op sociale media uit de context wordt gerukt en verkeerd begrepen wordt
- Het doxxen van de verkeerde persoon
- De tirannie die men in "het andere kamp" ziet wordt uiteindelijk een zelfvervullende voorspelling
Dit is een film die zowel links als rechts een spiegel voorhoudt. Zowel links als rechts kunnen hun eigen vooroordelen erin terugvinden. En zowel links als rechts kun je met deze film de gordijnen injagen. Kortom: grote kunst dus!
Voor wie niet zo houdt van karikatuur, en wel van karakterontwikkeling en empathie, kan ik de film
Joker aanraden.