Oorspronkelijk geplaatst door Erw
Leven besmet ander leven.
Pathogenen infecteren cellen.
Immuunsystemen reageren.
Herhaal.
Een eerste reactie op ontdekte pathogenen.
Een tweede reactie op nu bekende.
Een derde reactie, enz.
De hoeveelheden pathogeen allicht ordes uiteenlopend.
Immuunsysteem ene keer veel werk, andere keer weinig.
Gesteld vanuit een "maatregelloze" optiek, zeg maar de vrije natuur.
Het lijkt me aannemelijk dat tijdens een pathogenen golf, kort op elkaar verscheidene, zelfs vele malen besmet en herbesmet wordt, met relatief kleine gemiddelde hoeveelheden.
En dat het immuunsysteem evolutionair zich daar op optimaliseerde.
Nu heb je in de mensenwereld vaccins. Imitatiepathogenen die immuunsystemen uitlokken tot reageren, feitelijk nodeloos.
En, weinige malen (bvb jaarlijkse vaccinatie), grote gemiddelde hoeveelheden.
Kan het dat voor het immuunsysteem daar op termijn nefaste gevolgen van ondervindt? Een beetje zoals doping, winnen op 1 vlak, verliezen op andere vlak(ken)?
Bvb, het immuunsysteem produceert cellen, en past bestaande cellen aan. Het gebruikt daarvoor bronnen, die beperkt voorradig kunnen zijn, beperkt aangevuld kunnen worden. Met als gevolg hetzelfde dat bvb een tank kan uitschakelen: wel munitie, geen brandstof. Of wel brandstof, geen munitie. Of een onderdeel dat het geheel buiten werking stelt.
Dus eens een randwaarde hanteren: STEL eens, dat je iemand 1 maand lang, elke dag, net als een drugsjunkie, een dosis vaccin inspuit.
Wat dan, op vlak van immuunsysteemwerking?
|