Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door discuz
|
Dat is nu eens exact waar ik mij over gebogen heb gedurende al die jaren (gewoon om mij eigen te maken wat anderen daarover al bekeken hebben).
Het antwoord is even eenvoudig als bizar: de beschrijving van die parallelle werelden is gewoon de "werkelijkheid".
Inderdaad, ik ben een aanhanger van de many worlds visie op de kwantum mechanica, omdat dat de werkelijkheidsbeschrijving is die toelaat om alles logisch te interpreteren. De prijs die te betalen valt, is dat de werkelijkheid heel bizar (maar wel logisch) is.
Kortom, wat uw "waarnemingen" zijn, zijn correlaties tussen "uw" branche van de werkelijkheid, en de andere elementen in die werkelijkheid. Maar de werkelijkheid is heel vertakt, in vele "branches" (superposities), en ja, mensen zijn evengoed vertakt in vele branches, waarvan ELK BEWUSTZIJN ER MAAR EEN VAN ERVAART.
Kortom, "gij" als fysische entiteit bestaat uit vele parallelle bewustzijns, elk onafhankelijk van elkaar, in verschillende branches, die elk "aparte werelden" waarnemen. Maar VANUIT EEN BEWUSTZIJN GEZIEN, zijn alle waarnemingen coherent.
Dit komt neer op wat men "consistent histories" noemt.
En nu zijn er momenten waarop de splitsing in branches voor verschillende bewustzijns niet parallel verloopt. In Wigner zijn beschrijving splitst het bewustzijn van de waarnemer buiten de doos wat later dan voor de waarnemer binnen de doos. De "waarneming" is immers een verstrengeling van de verschillende takken van elke fysische entiteit apart, tot 1 geheel, tot 1 branch, die het geheel consistent maakt.
Kortom: Als Piet in het labo staat, en als Jan in de doos zit waar een foton F "splitst" en oftewel teller 1 of teller 2 doet klikken, dan:
1) splitst het universum in twee branches op het niveau van het foton, een branch waar het foton in teller 1 klikt, en een waar het foton in teller 2 klikt. Maar Jan en Piet zijn nog niet "gesplitst". Er is maar 1 Jan-ervaring, en maar 1 Piet-ervaring op dit ogenblik.
2) als Jan, in de doos, waarneemt welke teller klikt, dan splitst Jan ook in twee: er is een Jan1-ervaring die verstrengeld geraakt met foton in teller 1, en Jan1 ziet dus nu een consistente wereld waarin teller 1 klikte ; er is ook een Jan2 ervaring, die tot hier toe alles gemeen had met Jan1, in de eerdere "Jan" ervaring, en die Jan2 ervaring ziet teller 2 klikken, en is verstrengeld met foton in teller 2. Echter, Piet, buiten de doos, is nog steeds 1 enkele Piet.
3) als Piet de doos open doet, gaat Piet nu splitsen in 2 Piet-ervaringen: Piet1 ontmoet Jan1, en Piet2 ontmoet Jan2.
De werelden zijn nu totaal gesplitst in 2 werelden, 2 branches van het multiversum. In wereld 1 zit Jan1 samen met Piet1 en was het foton in teller 1 terecht gekomen, en zijn al hun waarnemingen consistent.
In wereld 2 zit Jan 2 met Piet 2 en was het foton in teller 2 terecht gekomen, en daar ook zijn alle waarnemingen consistent.
Er zijn nu 2 Jan-ervaringen (2 Jan bewustzijns) en 2 Piet-ervaringen (2 Piet bewustzijns), maar die gaan elkaar nooit meer "ontmoeten", want beiden zijn hopeloos verstrengeld met al de rest in hun universum. Dat zijn nu gewoon 2 aparte werelden geworden, elk met hun eigen, coherente ervaringen, drama's, vreugdes en weet ik veel. Jan1 en Jan2 zijn twee aparte personen, in 2 aparte werelden, zoals tweelingbroers die elkaar nooit zien. Maar ze hebben wel een gemeenschappelijke Jan ervaring voor ze splitsten.
Jan1 leeft verder in de wereld met Piet1, en Jan2 leeft verder in een andere wereld met Piet2.
Dat soort splitsingen gebeurt voortdurend, aan een ongelofelijk tempo. Uw en mijn eigen "ervaring" splitst voortdurend, en er zijn constant nieuwe werelden waar copieen van onszelf in afsplitsen en die nadien hun eigen bestaan zullen leiden.
Dat is gewoon perfect in overeenstemming met het wiskundige formalisme van de kwantum mechanica, is perfect "logisch" en coherent, en komt overeen met alle waarnemingen.
Gans de kwantum mechanica geeft gewoon aan WELKE DE KANS IS voor Jan, om nadien de Jan1 ervaring te hebben, of de Jan2 ervaring te hebben.
Er zijn mensen die lang dachten dat men dat kon afleiden uit een soort van "aantal equivalente" Jannen die ontstonden. Want men verklaart niet hoe het komt dat je 90% kans hebt, als Jan, om nu Jan1 te gaan ervaren, en 10% kans om Jan2 gaan te ervaren. Men stelde dus dat om een of andere reden, men kan denken dat er "eigenlijk" 10 JanX ervaringen zijn, waarvan er 9 overeenkomen met wat we denken Jan1 te zijn, maar dat is eigenlijk Jan0, Jan1, .... Jan8, en dan wat we denken Jan2 te zijn, is enkel Jan9.
Welnu, ik denk dat ik het bewijs gevonden te hebben waarom zoiets niet kan.
https://arxiv.org/abs/quant-ph/0505059