An sich is de doodstraf voor zeer zware delinquenten (moordenaars, kinderverkrachter, 'gewone' verkrachters, terroristen,...) een goede zaak. Echter, zoals hier al door anderen is aangehaald. De doodstraf is iets definitiefs en als dan blijkt dat het gerecht zich vergist heeft...
Beter zou een effectieve levenslange opsluiting zijn zonder kans op vervroegde vrijlating.
Ik pleit verder voor ook voor een penitentiair beleid op vier niveau's. Als eerste niveau is er het elektronisch toezicht, op het tweede niveau een half open gevangenis, op het derde niveau een gesloten gevangenis en op het vierde niveau de streng bewaakte instellingen.
Het elektronisch toezicht is veruit het goedkoopste systeem en wordt dan ook voor de minder zware feiten gehanteerd. De gedetineerde krijgt wekelijks bezoek van de lokale politie die via de enkelband kan controleren of de gedetineerde buiten zijn perimeter is geweest de voorbije week. Is dat gebeurd, wordt zijn straf verzwaard naar het tweede niveau.
De gedetineerde krijgt verder wel kans om te gaan werken, een deel daarvan moet hij afstaan aan de staat en aan het slachtoffer.
Mogelijke misdrijven: vluchtmisdrijf, heling, diefstal,... Dus eigenlijk dingen waarvoor opsluiting niet per se nodig is, maar de dader wel een vorm van vrijheidsberoving moet hebben om enerzijds het effect van gevangenschap waar te nemen en anderzijds hem of haar ervan te weerhouden in oude gewoontes te hervallen.
De gevangenschap op het tweede niveau is voor de iets zwaardere misdrijven. Maar na verloop van tijd en een goed gedrag in de gevangenis mag de gevangene elk weekend naar huis om het sociaal contact te onderhouden, waarbij hij natuurlijk geen contacten mag onderhouden met mensen die hem terug op het verkeerde pad kunnen brengen.
Hieronder kan je bijvoorbeeld diefstal met geweld onderbrengen, afpersing,...
De gevangenschap op het derde niveau is een gevangenis waarin de gedetineerde zijn tijd volledig moet uitzitten en in het weekend niet naar huis mag gaan.
Mogelijke misdrijven: mishandeling van mensen of dieren (inderdaad), aanranding (behalve verkrachting, zie het vierde niveau),...
In de twee laatste niveau's moet de gevangene arbeid verrichten voor de overheid waarbij zij enerzijds een bepaalde som ontvangen voor hun leven in de gevangenis en anderzijds betalen zij via deze arbeid hun schuld aan de overheid (en dus de maatschappij) terug en aan het slachtoffer.
Vanzelfsprekend is dat gedetineerden van alle drie de niveau's voor x-aantal jaren uit hun burgerrechten gezet worden.
Ik weet dat ik met deze drie niveau's de wind vanvoor ga krijgen van de 'harde kern' die dit waarschijnlijk te soft vinden. Je moet er echter rekening mee houden dan deze gedetineerde ooit terug in de maatschappij terecht komen en door ze in de gevangenis te steken en ze als rotzooi te behandelen, laat je nog ergere beesten terug los in de maatschappij en dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Dan komen we bij het vierde niveau: de streng beveiligde instellingen waar het grootste uitschot bij elkaar zit: moordenaars (met voorbedachten rade), verkrachters, pedofielen, terroristen,...)
Aangezien deze personen toch nooit meer in de maatschappij komen, moeten de kosten heir zoveel mogelijk gedrukt worden en is enige vorm van luxe of menselijkheid niet van belang. Iemand die hier in terecht komt, komt nooit meer vrij, heeft geen bezoekrecht, mag nooit de gevangenis verlaten en mag slechts enkele uren per dag uit zijn/haar cel waarvan er eentje in de openlucht mag doorgebracht worden. Maar met deze sanctie moet men zeer omzichtig omspringen, aangezien het eigenlijk niet anders is dan de doodstraf (een leven heb je toch niet meer) en mag deze uitspraak enkel komen na keiharde, onomstotelijke bewijzen.
Aangezien de doodstraf tegenwoordig in de EU onmogelijk is, is die laatste straf een goed alternatief.
|