De dialectiek van goed en kwaad.
Wat de dialectiek van goed en kwaad betreft zijn beide in de onschuld hetzelfde, nog ononderscheiden dus.
Dan komt het onderscheid tevoorschijn, bijvoorbeeld in dag en nacht, dood en leven en in de dialectiek van Hegel als Zijn en Niets.
Ten derde zijn goed en kwaad een eenheid, eenheid van beide eerste opvattingen, dus de hogere synthese tot heiligheid en wel zo dat uit het kwaad het goede wordt geboren, wat de oplossing is, het licht uit de duisternis.
Het kwaad is dan het nog onbegrepene, de tegenstrijdigheid, die in het begrip als eenheid zijn oplossing vindt.
Dat vinden we ook in de Chinese tekens van yin en yang als vrouwelijk (yin) en manlijk (yang) en het manlijke wordt voorgesteld door een hele lijn en het vrouwelijke door een gebroken lijn.
Het heilige als de eenheid is dan de eenheid van beide, dus de hele lijn en de gebroken lijn tezamen, eenheid van man en vrouw.
Zo ook is de heiligheid de eenheid van de eenheid en het onderscheid.
|