[parcifal]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Het westen heeft sinds Korea geen totalitaire oorlogen meer gevoerd.
En korea werd een status quo, omdat het westen zijn superwapens niet wilde inzetten.

Maar als we in Europa terug naar een totalitaire oorlog gaan, betekend dit ook dat grote delen niet meer bewoonbaar zullen zijn.
Een totalitiare oorlog zou gewoon het einde van onze huidige maatschappij betekenen.

Dergelijk soort oorlogen zijn dan ook al lang geevolueerd tot een nieuw type conflict : de hybride drempeloorlogvoering en die is al jaren bezig.

Oud-kolonel Roger Housen in De Standaard vandaag zegt het vrij duidelijk, voor wie het nog altijd niet doorheeft : dit is sinds 2007 aan de gang.

https://www.standaard.be/cnt/dmf20220125_98049525

We zijn al lang in oorlog met Rusland

Trekt president Vladimir Poetin ten oorlog in Oekraïne? Het is dé vraag die het Westen bezighoudt. Toch is ze naast de kwestie. We zijn al in oorlog met Rusland, alleen beseffen we het nog niet. Het is misschien geen traditionele oorlog, maar het is wel degelijk een oorlog. Het is hoog tijd dat we dat inzien.

Op het eerste gezicht hebben fietsende Syrische vluchtelingen, het onafhankelijkheids?*referendum over Catalonië, een kabel 2.700 meter onder de Groenlandzee, spookschepen in de Zwarte Zee, de aanslag op Sergej Skripal en een voormalig restauranthouder uit Sint-Petersburg weinig met elkaar te maken. Maar het zijn allemaal elementen van Poetins nieuwe strategie: ‘drempeloorlogvoering’.

Het Westen gaat er nog steeds van uit dat conflicten voornamelijk op de klassieke manier uitgevochten worden. Zoals de Slag om de Ardennen in 1944, maar dan met moderne wapens en snufjes, aangevuld met acties in het cyberdomein en de ruimte. Maar Rusland is niet suïcidaal. Het weet dat het zijn westerse tegenstrevers niet kan verslaan in een klassieke tankslag of een lucht- of zee?*gevecht. Vandaar de omschakeling naar drempel?*oorlogvoering. De Russen blijven steeds onder de drempel van een gewapend conflict, waardoor het Westen niet zal reageren met een grootschalige militaire actie. Zo vermijden ze een rechtstreeks conflict met een sterkere tegenstrever.

Groene mannetjes

Bij drempeloorlogvoering worden de vitale belangen van de tegenstander niet direct bedreigd. Het gaat over een aaneenschakeling van beperkte faits accomplis die zijn zwakheden uitbuiten. Het risico op escalatie moet de tegenstrever tot toegevingen dwingen. Vooral niet-militaire instrumenten worden daarvoor ingezet, zoals cyberaanvallen, beïnvloeding, diplomatie, spionage, paramilitaire milities, propaganda, sancties, financiële en legale dwang. Die kunnen worden aangevuld met een beperkt aantal militaire middelen. Zo zette het Kremlin ‘groene mannetjes’ in op de Krim: Russische militairen in uniformen zonder insigne. De bedoeling is om ambi?*guïteit te creëren. Het moet ook altijd mogelijk zijn om betrokkenheid te ontkennen.

• Reportage in Kiev | ‘Wij zijn kanonnenvoer’

Rusland heeft ondervonden dat drempeloorlogvoering geschikt is tegen tegenstrevers die goed uitgerust zijn met traditionele wapens, maar tegelijk een beperkte politieke bewegingsruimte hebben. Omdat ze bijvoorbeeld eerst een politieke consensus moeten bereiken (EU en Navo) of omdat ze de democratische principes en regels moeten respecteren. Daarom heeft Poetin de 21ste-eeuwse oorlogvoering hertekend. Jarenlange confrontaties met separatisten, militanten, terroristen en stateloze actoren hebben zijn denken beïnvloed. Op de Krim debuteerde Poetin met een pop-upoorlog – behendig en heimelijk – die de blauwdruk voor de toekomst werd.

Sindsdien maken Russische agenten gebruik van de mazen in de wet?*geving om Syrische, Afghaanse en Iraakse vluchtelingen op de fiets de Noorse grens over te brengen, de Europese grenzen te testen en onenigheid over het Europese vluchtelingenbeleid aan te wakkeren. Rusland spuit leugens en onwaarheden om Europese verkiezingen te beïnvloeden en democratische processen te ondermijnen, waaronder het onafhankelijkheidsreferendum in Catalonië. Het vervalst de gps-signalen van Britse en Nederlandse oorlogsbodems en verplaatst hun positie fictief naar de ingang van de haven van Sebastopol, waar de Russische Zwarte Zeevloot gestationeerd is, om zo de Navo te provoceren.

Het Kremlin palmt Europese elites in om invloed te verwerven in de Europese hoofdsteden. Het gebruikt het Wagner-huurlingenleger van een voormalig restauranthouder en goede vriend van Poetin om het vuile werk op te knappen in Syrië, Afrika en de Donbasregio in Oost-Oekraïne. Groepen die aan de Russische staat gelieerd zijn, lanceren valse verhalen om de geloofwaardigheid van de Navo en haar missies in diskrediet te brengen. En op 7 januari werd op mysterieuze wijze een onderzeese datakabel tussen Noorwegen en Spitsbergen doorgeknipt, wat het satellietgebruik boven het noordelijk halfrond aanzienlijk bemoeilijkt.

Lange menukaart

Die voorbeelden illustreren hoe drempeloorlogvoering verloopt. De massale troepenopbouw aan de grens met Oekraïne past in dat plaatje. Jarenlang vertrouwde Poetin op zijn militaire macht. Sinds de inname van de Krim weet hij dat zijn krijgsmacht niet langer het voornaamste instrument is waarmee hij moet vechten. Terwijl het Westen zich afvraagt hoe het moet reageren op de recente gebeurtenissen in Oekraïne, is Poetin hoogstwaarschijnlijk bezig met de volgende stappen. Die zullen evenmin lineair verlopen. Ze zullen gepaard gaan met veel ambiguïteit en misleiding. De kans is reëel dat we nog geruime tijd in het duister zullen blijven tasten en meermaals op het verkeerde been gezet zullen worden.

De bedreigingen aan Oekraïne en zelfs een beperkte invasie volstaan misschien niet om het Westen tot toegevingen te dwingen. Aangezien Poetin en zijn generaals goed weten dat de kosten van een omvangrijk offensief te hoog zijn, zullen ze mogelijk provoceren door op andere plaatsen actie te ondernemen. Daardoor zouden ze de prijs voor het Westen kunnen opdrijven en verwarring kunnen stichten.

Op Poetins menukaart kunnen volgende zaken staan: onrust stoken in Bosnië-Herzegovina via zijn Bosnisch-Servische ‘proxy’, wapensystemen verplaatsen naar locaties die een directe bedreiging vormen voor de VS, bijvoorbeeld Venezuela of Cuba, zijn Baltische vloot ‘oefeningen’ laten doen rondom het Zweedse eiland Gotland, een incident creëren in de Zwarte Zee om Turkije te provoceren, vanuit het bevriende Wit-Rusland de Suwalki-corridor – de landstrook die vanuit Polen de landtoegang vormt naar de Baltische Staten – bedreigen, hypersonische wapens ontplooien. Een ding is zeker: Poetins menukaart is lang en gevarieerd.