Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak
Ik bekijk dat vanuit mijn eigen standpunt, maar dan van toen ikzelf nog jong was.
Mijn grootouders en ouders hebben eigenlijk nooit solidariteit van mij verwacht. Maar ik gaf hen die toch. Ik ging hen vaak bezoeken alhoewel ik eigenlijk wel leukere dingen kon bedenken.
Ik deed sommige dingen net wel, of net niet, om hen een beetje te ontzien. Officieel huwen bijvoorbeeld. (tuurlijk: wat niet weet, niet een deert)
Gelukkig heb ik hen nooit financieel moeten bijspringen. Wat zij dan wel deden, vb. toen ik de eerste keer ging bouwen.
Je kan natuurlijk ook gewoon een asociale aap zijn, een egoïst eerste klas, het karakter hebben van een machtspoliticus van mijn kloten ...
Wie het schoentje past, die trekke het aan.
|
Wij zijn naoorlogse kinderen geweest. We zijn anders opgevoed dan huidige kinderen.
Er zat nu eenmaal meer afstand in onze opvoeding.
Beetje zoals bij wolven. De sterke overleefden en aan de zwakken verspillen we geen tijd.