Wel zoals ik reeds zei: er waren nog een aantal storende elementen die maakten dat ik me die dag grondig begon te ergeren aan meneer E.
Niet enkel was er dus op vlak van persoonlijke hygiëne het een en ander aan te merken <- (en dat is nog een understatement, maar goed laat ik me daar niet teveel over uitweiden of ik ontplof bijna opnieuw -sisi! xD)
Maar daarnaast is/was het gewoon een vervelende vent. "Un embêtant personnage."
En er waren ook tegenstrijdigheden (in levensvisie, algemene ingesteldheid enz.) die maakten dat ik er niet mee overweg kon.
We stonden gewoon te ver van elkaar. Ik zeg dit niet graag maar als ik heel eerlijk mag zijn: voor mij was het duidelijk -na dus met hem gepraat te hebben, of liever
gediscuteerd -of toch tensminste iets in die richting, dat het
pardonnez-moi l'expression: 'un petit nègre' betrof 'sorti de sa brousse-village'. Ik heb zoals ik eerder zei zelf in Afrika gewoond, notamment in de buurt van zijn Ghana. Et désolée oftewel sorry/my bad, ik weet
hoe ze zijn. Yep. Om een voorbeeld te noemen: ze kunnen niet omgaan met geld (uiteraard zijn er tal van gradaties + uitzonderingen, maar E. valt daar -zoals ik reeds gewag van maakte en hieronder verder zal illustreren, dus zeker niet onder).
Ik had al verteld dat hij met een geblokkeerde Spaanse bankrekening zit waardoor ie dus *ferm gekloot* is: zeker in Spanje vermits hij er de benen nam. Ik veronderstel dat hij hier op termijn ook problemen mee kan krijgen maar goed, 'pas mon problème comme on dit'.
Hij minimaliseert het wel door het weg te wuiven als "just one speeding ticket". Maar toen puntje bij paaltje kwam en ik er verder naar vroeg, bleken het ineens al meerdere te zijn (en wie weet wat nog wat). <- Nu goed ik ben niet naïef op dat vlak. Financieel
il est pris a (<-whoops accent werkt niet) la gorge. Mij moet men geen blaasjes wijsmaken op dat vlak.
Je connais et je sais.
Enfin bref, dat was 1 voorbeeldje dat ik schetste. (Er zijn er nog..... -lol-)
Bijvoorbeeld;
Een irritante gewoonte om
"euh-huu" als stopwoordje en/of simpelweg als kort antwoord te geven. En niet enkel 'gewoon gezegd' (op normale wijze uitgesproken dus), maar op een zweverige-dromerige-soort van 'afwezige' manier. En wat vooral irriteert -voor mij dan: Dat het niet is om te irriteren maar dat ie gewoon zo
is aka <pluk de dag- we lopen weg van het probleem- kop in het zand- lack of backbone- geen karakter>...
"Euh-huu"
-> Bijvoorbeeld:
Me: "E. Why is that bank account blocked? Did you default on paying something?
E.:
"Euh-huu"
Me: "E. Do not forget to let your phone on stand-by tomorrow."
E.:
"Euh-huu"
Me: "E. Can you please wash your hands."
E.:
"Euh-huu"
...
Serieus. Op het einde gingen mijn haren bij wijze van spreken rechtstaan telkens hij dat
Euh-huu uitsprak. Ik betrap me er nu zelfs nog op het al dan niet uit boosheid (van de situatie te hebben laten aanslepen onder meer) doorheen de dag als een soort van refrein te repeteren (inclusief die stomme intonatie op de "huu"):
"Euh-huu"
"Euh-huu"
"Euh-huu"
.....