Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ilse
Code rood voor mentaal welzijn van jongeren
‘ Met elke nieuwe golf bracht de pandemie de voorbije twee jaar schade toe aan onze mentale gezondheid, in het bijzonder bij jongeren. De wachtlijsten voor (crisis-)opname in de jeugdhulp zijn tot vier keer langer, vaak geldt een aanmeldingsstop.’
‘ Vooral bij studenten hebben onder meer de sociale pauzeknop en het afstandsonderwijs er stevig ingehakt.’
‘ Er is een tekort aan bedden voor patiënten die kampen met een eetstoornis of psychiatrische hulp nodig hebben. Het gevolg: wachtlijsten die tot vier keer langer zijn dan in het pre?*coronatijdperk. In bepaalde centra moet een jongere vijf tot acht maanden wachten op een opname die toegang geeft tot gespecialiseerde hulp.’
‘ Een overdruk die vervolgens overstroomt naar de ambulante zorg’
‘ De situatie op de afdeling in het ?*UZ Gent loopt gelijk met die van andere Belgische centra. ‘Alle bedden zijn bezet’, zegt psychiater Nele ?*De Schryver (UZ Gent)…’
‘ Ik werk ondertussen 22 jaar als psycholoog en deze situatie is ongezien.’
Ik had al dit aanvoelen maar het is veel erger dan ik dacht…
Ganse artikel in de standaard: https://m.standaard.be/cnt/dmf20220217_97883458 |
Hoe denk je dat enkele vrienden van mij die al enige jaren in een home wonen zich nu voelen? Heel hun leve gewerkt en GEZORGD VOOR DEGENEN DIE HEN NU ALS ROMMEL ACHTERLATEN . Sommigen, die er een zak geld gaan van erven, vinden het nog erg dat er nog geld aan besteed word en nemen het hen nog kwalijk dat ze nog leven. De meesten kunnen niet met een computer werken en hebben dus totaal geen contact .Dus als beloning voor hun werken en zorgen voor de luxe van de huidige maatschappij ...?. Eenzaam in hun kamertje zitten wachten op de volgende maaltijd en het verlossende einde. Daar gaat geen enkele psycholoog of psychiater naartoe. Die kunnen zich niet herpakken door eens een paar dagen door te zakken gelijk de jongeren.