Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove
Een fysiek mankement is veel makkelijker op te sporen dan een Psychisch probleem. Ons brein is ons meest ingewikkelde orgaan waar we het minst over weten. Het is bijna ondoorgrondelijk.
Wat doe je met een leraar die zegt dat hij het beu is en ermee dreigt zwaar geweld te gaan gebruiken tegen de leerlingen ?
Ga je die thuis laten en doorsturen naar een specialist of de verantwoordelijkheid op u nemen dat er ongelukken gaan gebeuren ?
Hoeveel mensen met mentale problemen zijn zo al gewoon naar huis gestuurd door huisartsen en niet zelden psychiaters terwijl even daarna het kwaad is geschied ?
Herinner je dit geval. Jaren zochten de ouders hulp maar werden nooit ernstig genomen. Hun zoon mankeerde niks 
De gevolgen waren navenant. En zo zijn er veel gevallen.
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20220114_94810825
|
Hier geef ik je gelijk in, wel maar gedeeltelijk.
Ik neem mezelf even als voorbeeld: ik heb al verschillende keren gehoord van mensen die mij boodschappen zien doen: "amai NN, gij kunt wel goed stappen hé" Dit komt bij mij over alsof ik aan't faken ben!
Terwijl ik door de winkel zo goed mogelijk probeer te stappen en echt veel pijn heb.
Bij thuiskomst is het eerste wat ik doe: schoenen en kousen uit; mijn voet inwrijven met een verkoelende zalf, daarna een ijspack op mijn voet leggen en minstens een half uur in de zetel liggen.
Maar bon; ik schijn dus GOED te kunnen stappen...
Wat psychische problemen betreft; daar is nu gelukkig meer aandacht voor dan vroeger. Maar idd nog te weinig.
Hier geef ik je volledig gelijk in!