[Knuppel]

Het lijk dat maar niet wil sterven

zaterdag 19 februari 2022

In oktober sluit de eerste kernreactor, eind 2025 de laatste. Twee decennia na de aankondiging van die kernuitstap twijfelen nog steeds alle partijen behalve de groenen of dat wel een goed idee is.

‘De overheid moet onverwijld een stabiel en geloofwaardig regelgevend kader voor de energiemarkt uitwerken, om de onzekerheid te verminderen en de sterk noodzakelijke private investeringen te ondersteunen.’ Deze week deed de Nationale Bank in haar nieuwe jaarverslag een oproep die bijna cynisch aandoet tegen de achtergrond van de zoveelste discussie over de volledige kernuitstap in 2025.

Die kwam er nadat de werkgevers dinsdag unisono hun geloof hadden opgezegd in de goede afloop van een volledige kernuitstap. Dat is een grote tegenslag voor de federale regering en Groen/Ecolo. Het haalt het narratief onderuit dat de industrie en minister Tinne Van der Straeten (Groen) elkaar gevonden hadden in een verhaal van betaalbare bevoorradingszekerheid dankzij flexibele gascentrales. Dat monsterverbond kraakt. Ook de werkgevers vragen nu om toch de jongste twee kernreactoren van Doel 4 en Tihange 3 langer open te houden. Willen we een energiepolitiek die zo schokbestendig mogelijk is, dan kan men niet alle eieren in één mandje leggen, zo gaat de patronale logica. Neem daar de onmiddellijke klimaatwinst bij van een kleiner gasverbruik, en het voorstel oogt bijzonder redelijk.

Alleen is de discussie over de kernuitstap al lang de fase voorbij dat er een ideale keuze te maken valt. Een combinatie van én twee kerncentrales succesvol verlengen én flexibele gascentrales optuigen tegen 2025 is onbegonnen werk. Het vereist een reeks wettelijke ingrepen, niet het minst het terugdraaien van de wet op de kernuitstap uit 2003. Ofwel met de zegen van Groen/Ecolo in Vivaldi, ofwel met een alternatieve meerderheid.

Vooral de zenuwachtigheid bij Open VLD valt op, waar Egbert Lachaert – als voorzitter verkozen met een programma waarin twee kerncentrales openblijven – blijft zigzaggen. ‘Een lijk dat dood is, kan je niet blijven reanimeren’, vatte hij het dossier samen begin december. Een maand later gaf hij aan de begrafenis alleen te willen regelen als het mogelijk wordt om nieuwe kerncentrales te kunnen bouwen. En sinds deze week warmt hij blijkbaar toch de defibrillator op.

Koudwatervrees

Niet dat Open VLD – of CD&V of Vooruit – plots het radicalere verzet van de MR onderschrijft, maar het is duidelijk dat de kernuitstap heel hard in de schoenen van de groenen moet worden geschoven. Kwestie van zich ervan te kunnen distantiëren als er toch iets fout loopt. Het is geen geheim dat al die partijen in de zomer van 2020 een verlenging van de jongste twee centrales waren overeengekomen in het kader van de gestrande onderhandelingen over een paars-gele regering.

N-VA-voorzitter Bart De Wever noemt dat luikje de makkelijkste onderhandeling uit zijn leven. Alleen gingen die partijen vervolgens akkoord met het tegenovergestelde. Bij Groen vinden ze de plotse koudwatervrees bij de Vlaamse coalitiepartners moedig noch geloofwaardig, zeker voor de partij die de premier levert.

https://www.standaard.be/cnt/dmf2022...rR6Os6aA%3D%3D

Ze wéten dus dat er het ZAL foutlopen...vooral electoraal....