[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door alice

Ok..ik zal hier het recept geven om jaren thuis te zitten op de mutualiteit. Hert gaat niet over wie echt ziek is want dat kan gelijkaardig verlopen maar correct zijn.

Het gaat over mensen die om welke reden ook thuis willen zitten met een uitkering.
1. KLachten die gaan over rugpijn en of psychische problemen geven de beste optie.
Je gaat naar de huisdokter en je klaagt over lage rugpijn.
De huidige tendens onder huisartsen is om niet onmiddellijk door te verwijzen, in eerste instantie ga je naar een kinesist. Zo ben je al makkelijk 3 maand thuis.

2. De kinesist ziet geen verbetering en dus verwijst hij opnieuw door naar de huisdokter. en dus moet je een afspraak maken bij een specialist, meestal afd. orthopedie er wordt een scan genomen. Niets te zien maar je houdt pijnklachten. Dus wordt er begonnen met drie cortisonespuiten met weken tussen de toediening. Weer minimaal 3 maand thuis.

3. De spuiten hielpen niet. Dus wordt je doorverwezen naar fysische geneeskunde, voor het rugschoolprogramma wat ook snel weken duurt, weer 3 maand thuis en je zit al aan 9 maand.

4. Het valt je allemaal zwaar, en je krijgt psychische problemen. De huisdokter blijft schrijven maar je moet naar een psycholoog.
Die start een therapie op, om de 14 dagen of eenmaal per maand ga je op gesprek.
Ondertussen zijn er weer 3 maanden verstreken, en zit je aan een jaar ziekte en thuis.

5. Vanaf dat moment, ondertussen ga je wel netjes naar de psycholoog ga je over bij de mutualiteit van het stelsel ziekte naar invaliditeit. Je hoeft bij hen niet langer je ziekte aan te tonen met een getuigschrift arbeidsongeschiktheid, enkel bij je werkgever moet je een ziekte attest binnen doen.

6. Je hebt het moeilijk en het leven is zwaar, de huisdokter schrijft en de psycholoog luistert. Omdat je nu in het stelsel invaliditeit zit, is de opvolging vanuit de mutualiteit veel minder. Maar een tot twee keer per jaar op gesprek.

7. Dan vertelt je over hoe moeilijk het is en hoe slecht je jezelf voelt. Tot volgend jaar.
Zo kun je jaren thuis zitten.

Voor alle duidelijkheid, er zijn mensen die rugklachten hebben, dat parcours doorlopen en gewoon depressief worden. Je hebt pijn, minder inkomsten, mist je sociale contacten via het werk en je voelt je nutteloos. Oude trauma's duiken op. Die mensen zijn ziek en punt uit .

Maar het hele proces is zo manipuleerbaar dat wie gewoon thuis wil zijn, dat zo kan doen. En die mensen zitten ook op de mutualiteit.

Nu, kun je als langdurig zieke jezelf al eens bij de VDAB melden voor een verkennend gesprek? Ja dat kan via je arbeidsgeneesheer en daar mag je een afspraak bij maken. Die mag je als langdurig zieke doorverwijzen naar de VDAB met een aanmeldingsformulier.
Dan mag je daar naartoe en wordt je mogelijkheden op de arbeidsmarkt al verkend. Maar je moet zelf initiatief nemen. Anders mag je thuis zitten dus. Met een uitkering.

Het zit hier inderdaad zeer complex in elkaar.
Degenen die niet willen werken, werken hier niet.

Vandaar dat ik eerder al schreef dat pijn in de knie geen reden meer zou mogen zijn om thuis te blijven. De arts zou gewoon moeten zoeken wat zo'n patiënt wel nog kan. Met de rug is dat van hetzelfde.

Bij ons werkte vroeger iemand "De Lange" noemden we hem, die ook steeds last had van zijne rug.
Van operaties op die plaats was er toen nog geen sprake.
Ik denk niet dat die brave man meer dan drie weken (in totaal) thuis geweest is wegens pijn in de rug.
Hij deed, als het echt niet ging, aangepast werk binnen ons bedrijf. Dat kon programmeren zijn, maar voor hetzelfde geld ook de meest saaie job, babysitten.