[parcifal]

De logica achter de Russische strategie is voor niemand echt duidelijk.
Poetin kan misschien wel militair winnen op het terrein, maar op langere duur is er geen zege te behalen.

De Oekraieners, die ik al jaren ken als een bijzonder trots en ook wel koppig volk met een zware historie, zullen NOOIT een Russische bezetting accepteren, niet zolang er 1 Oekraiener leeft op deze planeet.

Een Poppenkast-regering heeft dan ook geen enkele kans om te slagen, het is een kwestie van tijd voor de leden ervan en hun familie opgeblazen worden of een kogel door het hoofd krijgen. Daar is geen enkele twijfel over.
Dus wie gaat dat willen doen?

Wat zou dus Poetin's endgame kunnen zijn?
Is er een of ander plan om Oekraiene te integreren in Rusland, is er method in the madness of heeft de zoveelste Botox-kuur Poetin's hersenen aangetast?
Ik vermoed het laatste.

Volgens Yuval Noah Harari heeft Poetin de oorlog nu al verloren. Ik geef hem volledig gelijk maar vrees voor wat hij nog kan aanrichten voordat dit besef op het thuisfront is doorgedrongen en ze Poetin, hopelijk hardhandig, buitenshotten.

https://www.standaard.be/cnt/dmf20220228_98218471

Waarom Poetin de oorlog nu al verloren heeft

Het kan best dat de Russen Oekraïne veroveren, maar ze zullen het nooit in handen houden, schrijft Yuval Noah Harari. De Oekraïners hebben getoond dat ze niet in een nieuw Russisch rijk willen leven.

Minder dan een week ver in de oorlog lijkt het er steeds meer op dat Vladimir Poetin afstevent op een historische nederlaag. Hij mag misschien alle veldslagen winnen, de oorlog zal hij verliezen. Poetins droom om het Russische rijk herop te bouwen, steunde altijd al op de leugen dat Oekraïne geen echte natie is, dat Oekraïners geen echt volk zijn en dat de inwoners van Kiev, Charkov en Lviv hunkeren naar de hand van Moskou. Dat is een klinkklare leugen – Oekraïne is een natie met meer dan duizend jaar geschiedenis en Kiev was al een metropool toen Moskou zelfs nog geen dorp was. Maar de Russische despoot heeft de leugen zo vaak herhaald dat hij hem klaarblijkelijk zelf is gaan geloven.

Toen hij de invasie van Oekraïne plande, kon Poetin uitgaan van enkele feiten. Hij wist dat Oekraïne militair gezien geen partij was voor Rusland. Hij wist dat de Navo geen troepen zou sturen om Oekraïne uit de brand te helpen. Hij wist dat de Europese afhankelijkheid van Russische olie en gas landen als Duitsland zou doen twijfelen over harde sancties. Daarvan uitgaand was het zijn plan om hard en snel toe te slaan in Oekraïne, de regering te onthoofden, een marionettenregime te installeren in Kiev en de impotente opflakkering van westerse sancties uit te zitten

Maar er zat één grote, onbekende factor aan zijn plan. Zoals de Amerikanen hebben geleerd in Irak en de Sovjets in Afghanistan, is het veel makkelijker om een land te veroveren dan om het vast te houden. Poetin wist dat hij de macht had om Oekraïne te bezetten. Maar zouden de Oekraïners zomaar een marionet van Moskou slikken? Poetin gokte van wel. Uiteindelijk, zoals hij meermaals had uitgelegd aan iedereen die het horen wilde, was Oekraïne geen echte natie en waren?* de Oekraïners geen echt volk. In 2014 was er in de Krim nauwelijks verzet tegen de Russische aanvallers. Waarom zou 2022 anders zijn?

Met iedere dag die voorbijgaat, wordt duidelijker dat Poetin verkeerd gegokt heeft. De Oekraïners verzetten zich met hart en ziel, wat hen de bewondering oplevert van de hele wereld – en zo zijn ze de oorlog aan het winnen. Er wachten hen nog donkere dagen. Het kan best dat de Russen het hele grondgebied van Oekraïne innemen. Maar om de oorlog te winnen, moeten de Russen er ook in slagen Oekraïne?* in handen te houden, en dat kan alleen als de Oekraïners dat toelaten. Het ziet ernaar uit dat dat hoogst onwaarschijnlijk is.

Met iedere vernielde Russische tank en iedere gedode Russische soldaat bieden de Oekraïners steeds moediger weerstand. En iedere Oekraïner die gedood wordt, vergroot de haat. Haat is de lelijkste emotie die er is. Maar voor onderdrukte volkeren is haat een verborgen schat. Diep in de harten gegrift, kan die generaties lang het verzet voeden.

Om het Russische rijk in ere te herstellen, heeft Poetin een overwinning nodig met relatief weinig bloedvergieten die zal leiden naar een vrede met relatief weinig haat. Maar als hij meer en meer Oekraïens bloed vergiet, zal zijn droom nooit werkelijkheid worden. Het zal niet de naam van Michail Gorbatsjov zijn die op de overlijdensakte van het Russische rijk geschreven staat, het zal die van Poetin zijn. Gorbatsjov liet Russen en Oekraïners achter met het gevoel dat ze broeders en zusters waren. Poetin heeft vijanden van hen gemaakt, en het voor elkaar gekregen dat de Oekraïense natie zich voortaan zal definiëren als antipode van Rusland.

Naties zijn gebouwd op verhalen. Iedere dag die voorbijgaat, levert bijkomende verhalen op. Oekraïners zullen die niet alleen aan elkaar vertellen in de donkere dagen die dreigen, maar ook tijdens de volgende decennia en generaties. De president die weigerde om de hoofdstad te ontvluchten, en aan de VS zei dat hij munitie nodig had en geen lift. De soldaten van Slangeneiland die een Russische oorlogsbodem te verstaan gaven dat ze ‘konden oprotten’. De burgers die Russische tanks probeerden af te stoppen door in hun pad te gaan zitten. Dat is waarop naties gebouwd worden. Op lange termijn overstemmen die verhalen de tanks.

De Russische tiran zou dat zelf goed genoeg moeten weten. Hij kreeg de verhalen over Russische heldenmoed tijdens de bezetting van Leningrad met de paplepel ingegoten. Vandaag creëert hij meer van die verhalen, maar met hemzelf in de rol van Hitler.

De verhalen over Oekraïense heldenmoed geven niet alleen de Oekraïners kracht, maar ook de rest van de wereld. Ze geven de Europese overheden meer lef, net als de Amerikaanse regering en zelfs de onderdrukte burgers van Rusland. Als Oekraïners met de blote hand een tank durven tegen te houden, dan kan de Duitse regering het erop wagen om antitankraketten te leveren en kunnen de VS het aan om Rusland uit Swift te gooien en Russische burgers om hun oppositie tegen deze zinloze oorlog te demonstreren.

Helaas zal deze oorlog nog een hele tijd duren. Maar het pleit is al beslecht. De afgelopen dagen hebben aan de hele wereld getoond dat Oekraïne?* een echte natie is, dat de Oekraïners?* een echt volk zijn en dat ze klaar en duidelijk niet onder het juk willen leven van een nieuw Russisch rijk. De hamvraag is hoelang het zal duren voor die boodschap ook door de dikke muren van het Kremlin gedrongen is.