Wat Jonathan Holslag hier tussendoor uitkraamt is soms wel erg wacko voor een professor internationale politiek.
Het meeste klinkt correct maar z'n idee over het gebruik van tactische kernwapens door Rusland is wel overdreven bangmakerij, zelfs de Russen beginnen die atoom-zever vervelend te vinden. Wat hij dan zegt over China is dan weer niet overdreven maar eerder de nagel op de kop. Al vergeet hij te zeggen dat China een massa ijsvrije havens heeft en niet ingesloten wordt door NATO en dus niet te vergelijken is met Rusland.
Gelukkig heeft hij het niet over chemische wapens, dat geeft hem nog een brok geloofwaardigheid.
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20220323_92408868
Er wordt ook gezuiverd. Vrouwen en kinderen worden van mannen gescheiden, dat is een heel gevaarlijke situatie die we kennen uit de oorlogen in Joegoslavië. (mannen mogen van Oekraine niet vluchten omdat ze moeten meevechten)
“Als hij deze oorlog verliest, is het gedaan met Poetin. Hij moet een vredesverdrag binnenhalen waarmee hij zijn gezicht kan redden. Lukt dat niet, dan is het nucleaire wapen zijn enige reddingsboei. We moeten met die extreme optie rekening houden.
Bestaat de kans dat Poetin effectief naar nucleaire wapens grijpt?
“Absoluut. De planners in Brussel en Washington zijn daar als de dood voor. De Russen zijn heel transparant: als ze militair vastlopen en hun kernbelangen in gevaar komen, dan zijn tactische kernwapens (een kleinere kernbom bedoeld om beperkte doelen uit te schakelen, nvdr.) een optie. Het zogenaamde ‘escaleren om te de-escaleren’. Om een signaal te geven, kunnen de Russen een kernwapen inzetten tegen een Oekraïense militaire basis in dunbevolkt gebied. De bedoeling is de tegenstander te laten smeken om een akkoord. De vraag is hoe wij in het Westen daarmee omgaan. Is dat een rode lijn? Onvermijdelijk zal dat ook gepaard gaan met een strategische dreiging. Dan zitten wij ook in het vizier, met Brussel en onze havens.”
China
“De magische datum blijft 2049 (dan bestaat de Volksrepubliek China honderd jaar, nvdr.). Tegen dan moet Taiwan zijn ingelijfd en moet China de VS kunnen verslaan in een direct conflict in de Stille Oceaan. Vandaag hebben de Chinezen nog geen bondgenoten nodig, maar de komende decennia zullen ze zo machtig worden dat veel landen zullen willen samenwerken. Rusland, Pakistan, Kazachstan, Laos, Cambodja doen dat vandaag al, maar ook Saudi-Arabië en de Golfstaten beginnen die richting uit te drijven. We moeten op termijn rekening houden met die autoritaire as, maar de Chinezen hebben geen haast. Ze willen zich eerst economisch verrijken. Zoals de Russen profiteren van onze kortzichtigheid in de energiesector, doen de Chinezen dat op handelsvlak. De militair-politieke confrontatie komt later pas. In dat opzicht zijn de Chinezen veel slimmer dan de Russen.”