[quercus]

In Nederland is er éénmaal per jaar een bijeenkomst van werkgevers, vakbonden en overheid. Eerst wordt bekeken wat de evolutie geweest is van het prijzenniveau tijdens het voorbije jaar en overeengekomen om het loonpeil daaraan aan te passen. Daarna wordt er onderhandeld of en in welke mate er al of niet nog ruimte is voor een loonsverhoging. That’s it!
In de Belgische bananenrepubliek zitten we, als enig Europees land, door een ondoordachte populistische maatregel uit het verleden opgescheept met een automatisch index-systeem dat voor gevolg heeft dat ons loonpeil veel sneller dan in andere landen wordt omhoog gestuwd en onze internationale concurrentie-positie al even snel wordt verzwakt. En dat voor een land met een open economie dat zijn welvaart in de eerste plaats moet halen uit export (voor 80+% uit Vlaanderen). België blinkt uit in de kunst om zichzelf financieel in de prak te draaien.
Zelfde verhaal inzake openbare financiën. Flink tekort op de begroting en bovendien een publieke schuld van 107,5 % van ons BNP. Met als gevolg dat we in EU-verband inzake openbare financiën op de voorlaatste plaats staan (net vóór Roemenië). En dat ondanks het feit dat we behoren tot de EU-staten met de zwaarste belastingdruk. En maar doorgaan met gulle subsidies en uitkeringen allerhande. Om dat allemaal te financieren zouden we niet alleen gans het sinterklaassysteem eens grondig door de mangel moeten nemen. We zouden bovendien nog een veel hogere activeringsgraad (meer dan 80%) moeten halen. Vlaanderen zit op dit ogenblik aan zowat 74,5%, Brussel 60% en Wallonië 64%.