Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Het Verzet
Nogal eenzijdig voorgesteld lijkt me.
Mijn madam werkt als budgetbeheerder voor het OCMW.
Daar hoor je allerlei verhalen, niet willen werken, niet (meer) kunnen werken, eens pech gehad en op goeie weg, neverending stories, echte stommeriken, krapuul van advocaten en deurwaarders, enorm veel alcoholverslaafden, enzovoort...
Armoede is een enorm brede waaier.
|
Dus je beland in het "vakje" van de marginaliteit.
Bedoelen ze dan dat de uitsluiting erger is dan de armoede zelf.
En als je erbij hoort word je meer aanvaard. Maar door de doorslaande individualiteit hoor je eigenlijk stilzwijgend bij. Status, titels, medailles, geld. De waardigheidstekens zijn belangrijker dan de aanvaarding. Het is stilzwijgend hé, dat snap je toch wel?
Komt dat ook nog overgewaaid naar hier. Dood door overwerk. Dat is dan het enige waardigheidsteken dat je nog hebt. De medailles, status en titels kunnen velen al vergeten.
Och, eliteschool... Djezus....