Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Dat is de zin van het leven he ! Iedereen denkt dat hij de match gaat winnen, want er is geen alternatief. Maar velen zijn geroepen, en weinigen uitverkoren, niewaar. Het enige wat we kunnen doen, is het spel zo hard mogelijk spelen.
|
Die achterhaalde visie is hier dus al meermaals weerlegd. Om te beginnen bestaat het meest directe gevaar voor de mens uit de conflicten in zijn directe omgeving (zelfs de dag van vandaag: de lastige buurman/collega/partner is een grotere last dan "de Russen" etc.), versterkt door het mimetisme dat voor zowel intellectuele innovaties als conflicten als katalysator dienst doet (het onderscheid daartussen te maken en daar ook in menselijke relaties bewust vorm aan te geven is 'het onderscheid tussen goed en kwaad'). De interne coördinatie van de groep is gedurende millennia geregeld via religie die zelf voortkwam uit het geweld, nl. door instituties te funderen in oorspronkelijke vormen van mimetische kanalisatie van geweld tegen - net door die kanalisatie - gemeenschappelijke vijanden. Echter: 1) het probleem zelf werd daarmee niet opgelost (vandaar de nood aan strikte taboes met uitzondering voor de rituele feesten die het oorspronkelijke geweld 'feestelijk' herhalen) en 2) zodra de rede aan de religie begint te vreten, raakt het hele systeem ontregeld. Vandaag zien we de uitvloeisels van dat laatste trouwens gebeuren (de eindfase van het 'atheïsme' zonder kwalitatief alternatief voor de religie), en DAT is de reden waarom een schijnbaar 'realistische' visie als die van Patrick 'ingang vindt in de geesten', met name omdat men tegelijk ergens nog verwacht dat dit verzoenbaar zou zijn met een of andere vorm van 'stabiliteit', quod non (in de eerste plaats al niet in psychologisch opzicht, want de mens kan geen bevredigend bestaan leiden indien hij de medemens principieel als vijand ziet, of als object (of zelfs idool) dat op elk moment een vijand zou kunnen worden). De oplossing is de rationele ethiek geworteld in het bovengenoemde onderscheid tussen goed en kwaad. De bevrediging van het bestaan wordt dan gehaald uit de gezamenlijke opbouw en vruchtbare samenwerking die 'utilitaire' doelen eenvoudig toegankelijk maakt, mede doordat de klemtoon van de zingeving verlegd wordt naar gedeelde waarheids- en schoonheidszin.
Dat gezegd zijnde: in verband met Rusland volgende vragen aan patrickve:
- Je stelt ergens - ik heb diagonaal gelezen wat je her en der schreef - dat nu is 'aangetoond' dat Poetin ook voor ons een bedreiging zou vormen. Hoe is dat 'aangetoond'? Dat zou toch pas zijn aangetoond als hij een NAVO-land zou aanvallen. Daarover gaat net ten dele het conflict met Oekraïne, over de niet-toetreding tot de NAVO.
- Je laat uitschijnen dat Poetin in een soort zinsverbijstering handelt, of geleid wordt door foute informatie. Maar afgezien van het feit dat de Russisch-sprekenden in Oost-Oekraïne al jarenlang bestookt worden (het gaat hier niet gewoon over 'taalwetten', maar ook over duizenden doden), is er toch de dreiging dat (Oost-)Oekraïne steeds verder tegen Rusland bewapend zou worden (tot en met atoomwapens). Daarnaast zijn er de biolabs die plots heel snel ontmanteld moesten worden. Was er dan geen reële dreiging en was de aanvankelijke schijnbare invasie van heel Oekraïne niet nodig om een eindeloze stellingenoorlog in de Donbas te vermijden? Meer nog, heeft Poetin niet vrij lang gewacht, aangezien de CIA etc. nu sinds de staatsgreep van 2014 volop de tijd hadden om het anti-Russische regime (of beter gezegd: het regime dat mede onder hun druk anti-Russisch zou blijven) verder te 'versterken'?
- Je ziet voordelen in de oorlog i.v.m. kernenergie etc. Maar zal deze oorlog niet juist gebruikt als nieuw excuus om de Great Reset in Europa door te voeren?