[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Der Wanderer

Dat is een sofisme he.

Waar zit het sofisme ? Als bewust individu hebben we nu eenmaal aangename en onaangename ervaringen, dat beslissen we zelf niet, want mochten we dat kunnen beslissen, dan beslissen we dat alles aangenaam is en doen we niks meer, tot we sterven van honger en dorst, wat we bijzonder aangenaam vinden, omdat we dat beslist hebben.

Inderdaad heb je dat niet zelf in de hand, maar dat maakt de Veritas niet 'willekeurig'.

Eh, toch wel, bij definitie. Het is een extern gegeven, en dus a priori willekeurig.

Het klopt wel dat je tegelijkertijd moet rekening houden met de oningewijden en de gebuisden. Dat gebeurt met dwang als dat nodig is voor het welzijn van de anderen

Er is geen "welzijn van anderen" dat op voorhand kan bepaald worden, want wat die anderen als welzijn ervaren is extern gegeven en onbepaalbaar, enkel die "anderen" weten dat, op het moment zelf. Omdat het juist extern gegeven is, en onbepaalbaar. Bovendien heeft het welzijn van anderen in de grond geen belang voor U als entiteit, jij moet je bezig houden met je eigen welzijn, met het achter JOUW balletje aanhollen, en je hebt in de verste verte geen flauw idee waar anderen hun balletje heen zou gaan - juist omdat het extern gegeven is, en willekeurig.

in een zich volgens inzicht organiserende gemeenschap, maar bij voorkeur natuurlijk via 'manipulatie', zodat de willekeur althan die zin minder willekeurig wordt dat de determinatie ervan uitgaat van wie beter weet maar tegelijk beseft dat de kennis niet zomaar onverdund deelbaar is gezien de hoeveelheid resterende obstakels op de weg en het feit dat er nooit een situatie van perfectie optreedt, zonder schadelijke 'mutanten'.

Het echte sofisme zit in jouw schrijven, waar je daadwerkelijke echte willekeur gaat klasseren in wat JIJ nu eenmaal beter dan wel slechter vindt, en dan met allerlei woorden positief gaat noemen, zoals beter, perfectie en dergelijke, en het willen vilifieren van zij die de "verkeerde" willekeur volgens uw dada's ondergaan, als zijnde slechten, gebuisden, mutanten en zo.

Dat soort houding is typisch voor de "welwillende despoot" die zijn dada's door het strot van anderen ramt, omdat hij DENKT dat zijn dada's universeel "goed" zijn ; en gaat daarbij, als hij vaststelt dat het door het strot rammen toch niet tot "geluk" leidt, die "vijanden van zijn utopia" als zijn te bestrijden/"verzorgen"/ elimineren sukkelaars omdopen, die met harde maar barmhartige hand de "juiste" weg naar de "goede" dada getoond moet worden.

Kortom, de religieuze despoot die "het licht" gezien heeft, waarschijnlijk het gevaarlijkste soort wezens op aarde.