Citaat:
Onafhankelijkheidsstreven
In 2006 diende de Partido Popular (PP) bij het Spaanse Hooggerechtshof een verzoek in tot herziening van de term 'natie' voor Catalonië. De PP achtte de omschrijving als een natie (Catalonië), binnen een andere natie (Spanje), onconstitutioneel en daarom in strijd met de grondwet. Hoewel de uitspraak van het hof vier jaar later, in 2010, vrij mild was over het statuut, is het bezwaar tegen de term natie door het hof overgenomen en vervolgens geschrapt uit de tekst. Dit heeft veel protest in Catalonië opgeleverd, en de Catalaanse politieke klasse ging zich bezinnen over de te nemen stappen.
Op 11 september 2012 betoogden meer dan een miljoen Catalanen tijdens een manifestatie in Barcelona voor onafhankelijkheid. In 2013 werd de Catalaanse Weg georganiseerd, waar 1,6 miljoen mensen over ongeveer 480 kilometer een menselijke keten vormden in het streven naar nationale soevereiniteit.
Op 12 december 2013 kondigde de Catalaanse premier Artur Mas aan dat zijn regio een referendum over zelfbeschikking zou houden op 9 november 2014. Daar waar Schotland op 18 september 2014 op democratische wijze een referendum over de onafhankelijkheid hield, werd een referendum voor Catalonië door de centrale regering van Spanje tegengehouden, omdat het volgens haar ongrondwettelijk is. Omdat de Catalaanse deelstaatregering geen referendum mocht organiseren voor haar inwoners, werd er alsnog op 9 november 2014 een peiling georganiseerd door de ANC, waarbij de stembureaus beheerd werden door 40.000 vrijwilligers. Ruim 2,3 miljoen van de 5,5 miljoen stemgerechtigde Catalanen brachten hun stem uit. De uitslag van de peiling wees uit dat meer dan 80 procent van de deelnemers aan het referendum voor een onafhankelijk Catalonië is. Ongeveer 10 procent van de kiezers heeft liever dat Catalonië als aparte staat bij Spanje blijft horen. Bijna 5 procent wil helemaal geen onafhankelijkheid. Op 9 november 2015 stemde het Catalaanse parlement in met een resolutie die in 2017 zou moeten gaan leiden tot een onafhankelijke republiek.
Op 1 oktober 2017 stemde de Catalaanse bevolking alsnog door middel van een referendum over de vraag of het onafhankelijk van Spanje wilde zijn. De Spaanse regering en het grondwettelijk hof beschouwden dit referendum als illegaal. Zij baseerden zich op de grondwet, waarin staat dat Spanje als een natie verbonden moet blijven. De Catalaanse regering zette de plannen toch door, ondanks een verbod van de Spaanse regering. Het Catalaanse parlement had bovendien wetten aangenomen om een afscheiding goed te laten verlopen en verklaarde binnen 72 uur de onafhankelijke republiek te zullen uitroepen bij een meerderheid aan vóórstemmen.
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cataloni%C3%AB
Het percentage kiezers dat deelneemt aan een referendum om de uitslag bindend te kunnen verklaren ligt meestal op 30%. In Catalonië werd dat percentage ruimschoots gehaald. Dit ondanks de vele stokken die Spanje in de Catalaanse wielen stak, en ondanks het gebruikte geweld.
Het enige dat Rajoy daarmee bereikte is een nog grotere vastberadenheid van de Catalanen. Meer dan waarschijnlijk heeft de negatieve houding van Spanje ervoor gezorgd dat potentiële NO-stemmers SI-stemmers werden.