[Knuppel]

De vaccinatierace brengt België opnieuw 'onder de mensen': dit land schuift steeds hoger op in de ranking van het aantal gevaccineerden. Maar aan de horizon sluimert een heus communautair probleem: in Brussel en Wallonië raakt men niet aan de hoge percentages die nodig zijn, zeker bij de oudere bevolkingsgroepen, om groepsimmuniteit te verkrijgen. Brussels minister-president Rudi Vervoort (PS) komt niet toevallig met het idee van een coronapas: dit is een stok achter de deur om toch iedereen gevaccineerd te krijgen. Want een land 'op twee snelheden' - met immuniteit in Vlaanderen, maar niet in de rest - is de nachtmerrie van al wie droomde van 'een team van 11 miljoen Belgen'.

In het nieuws: De vaccinatiecampagne zit op kruissnelheid.

De details: De voorlopige resultaten in Wallonië en Brussel leiden toch tot kopzorgen.

Sciensano, het wetenschappelijk instituut dat de coronacrisis opvolgt, publiceert voortaan zeer fijnmazig de resultaten van de vaccinaties: per gemeente hebben ze percentages van de bevolking, volgens leeftijd.
Die duiden op een correlatie die we al langer wisten: arme gemeenten hebben het veel moeilijker om hun bevolking goed te bereiken en te overtuigen om een vaccin te nemen.
Maar er is meer aan de hand. In Vlaanderen scoort men over heel het gewest bij mensen ouder dan 85 jaar een cijfer van 93 procent en zelfs 95 procent bij personen boven 75 jaar. Dit betekent dat zelfs op locaties waar de armoedecijfers het grootst zijn, de grote steden als Gent en Antwerpen, het percentage zeer hoog ligt. In Antwerpen scoort men zo nog altijd 83 procent.
Dat is in scherp contrast met Wallonië, waar wel evenveel prikken worden gezet, maar waar gewoon minder mensen komen opdagen. Voor de oudste categorie raakt men er maar aan 76 procent, voor mensen tussen de 75 en 85 jaar komt men op 82 procent voor heel het gewest. In sommige arme gemeenten rond Luik en ook in centrumsteden als Charleroi, worden die percentages niet bereikt.
Brussel is een nog moeilijker verhaal: daar is men al volop bezig de categorie mensen vanaf 45 jaar uit te nodigen: in de oudere groepen is er een 'saturatie': men bereikt gewoon niet meer volk. Maar de cijfers zijn ronduit slecht: in de categorie boven 85 jaar - de oudste en meest bedreigde groep - komt amper 72 procent opdagen. En ook in de categorieën daaronder stokt dat percentage op 73 procent.
Waarom dit van belang is: Groepsimmuniteit komt zo in het gevaar.

Afgesproken is met alle negen ministers van Volksgezondheid dat samen naar een cijfer van 70 procent van de hele bevolking wordt gestreefd - gevaccineerd of met antilichamen - om de fameuze groepsimmuniteit te bereiken. Op dat punt kan het virus niet langer overspringen en overleven: er zijn te weinig potentiële slachtoffers. De besmetting stokt dan.
Alleen leren landen waar men met de vaccinatiecampagnes al verder staat - zoals Israël, de UK en de VS - dat de jongere delen van de bevolking minder geneigd zijn om het vaccin te nemen: niet verwonderlijk, covid is minder levensbedreigend voor hen.
Dit betekent concreet dat als Brussel en Wallonië 'maar' dergelijke scores halen bij de oudste bevolking, er een zeer grote kans is dat het totale aantal nog lager gaat liggen. En dan ontstaat er een heus probleem.
Wallonië en Brussel doen nu acties om die cijfers toch nog op te krikken:
Er is de ‘Re Vax 80+’ campagne in Wallonië om 80-plussers toch te overtuigen.
In Brussel zet men mobiele teams in om mensen te bereiken.
Men voert campagnes via huisartsen.
De mutualiteiten worden ingezet.
Toch kan men moeilijk voorbij aan de onderliggende verschillen in de aanpak van de gezondheidszorg in Vlaanderen en de twee andere gewesten: in Brussel is een groot deel van de bevolking bijvoorbeeld niet bij een huisarts gekend. Het gezondheidssysteem was er met andere woorden al 'zwak' voor de pandemie, en dat verbetert niet ineens.
Op zich hoeft dat geen drama te betekenen. In Israël stokt de campagne op zo'n 60 procent gevaccineerden: de rest wil geen spuitje. Maar wetenschappers spreker er van een wonderbaarlijk fenomeen: ook bij die 'lage' percentages lijkt covid quasi helemaal weg te blijven.
Anderzijds legt de kloof in België wel weer het verschil in aanpak tussen de gewesten bloot. Voor diegenen die luidkeels de herfederalisering van de gezondheidszorg bepleiten, onder meer MR en Open Vld, is de vaccinatie een pijnlijk ontwaken: er zijn wel degelijk grote verschillen in de aanpak.
Binnen de Vlaamse regering leeft daarom al langer de bekommernis hoe dat straks verder moet: als een bevolking samen een vaccinatiegraad van 70 procent bereikt, zijn eigenlijk geen restrictieve maatregelen meer nodig. Dat zou het geval worden voor Vlaanderen. Maar blijft het hangen op de helft gevaccineerden, dan blijven social distance en mondmaskers wel een optie.
De essentie: Covid legt zo een communautaire breuklijn bloot, met veel potentiële gevolgen.

Duitsland legt de vinger op de wonde, door aan te kondigen dat het straks een pak maatregelen opheft voor al wie vaccins gekregen heeft. Zij hoeven zich onderling niet langer aan de regels rond social distance te houden, ze hoeven ook geen verplichte quarantaine na reizen naar het buitenland en zouden zelfs de avondklok helemaal mogen negeren.
De Duitse redenering liegt er niet om: we waren snel om allerlei grondrechten op te schorten, dan kunnen we die geboden nu ook snel ongedaan maken.
Maar dat brengt de discussie wel gevaarlijk dichtbij. In België hebben een pak politici zich al tegen zo'n versoepeling op verschillende snelheden - afhankelijk van wie een vaccin heeft en wie niet - uitgesproken. Onder het deken van 'solidariteit' moet iedereen vasthouden aan de ophokplicht. 'Tous ensemble', is immers de mantra van de ploeg van '11 miljoen Belgen'.
Alleen, Brussels minister-president Rudi Vervoort (PS) doorbreekt nu die mantra wel fors, met een pleidooi voor een coronapas. Wie zich laat vaccineren, krijgt zo'n pas en kan dan plots toegang krijgen tot cafés of andere privileges genieten. Niet toevallig: want zo'n pas is wel het ultieme argument, de stok achter de deur, om toch zo veel mogelijk mensen te laten vaccineren. In Brussel is zo'n stok duidelijk nodig, eerder dan de wortel van de eigen gezondheid.
Vanuit Vlaanderen werd beleefd gereageerd 'dat zoiets een optie kan zijn'. Maar ten gronde moeten er weinig extra regels of pasjes worden ingevoerd, eens een vaccinatieniveau van 70 procent en de groepsimmuniteit is bereikt. De stappen uit de lockdown worden dus nog behoorlijk gespannen de komende maanden, als de verschillen tussen de gewesten in vaccinatie blijven zoals de trends vandaag voorspellen.

https://businessam.be/lukt-groepsimm...erm=2021-05-04

Van een dracht tussen 11 miljoen Belgen is evenmin sprake als van eenheid binnen Vivaldi.

Hoelang zal Vlaanderen deze discriminatie, verpakt als gedwongen en misplaatste solidariteit, nog slikken?

Jambon heeft A gezegd. Wanneer zegt hij V?