[MIS]

Maar MIS, hoe kunnen mensen nu rijker worden als iemand ze constant komt beroven ?

Volgens mij ga je nog eens veranderen in een dollarcent of zo … snap je nu echt niet waar het over gaat ?

Natuurlijk kan iedereen welvaart hebben, het kan van vandaag op morgen. We moeten het alleen maar stoppen te verbieden, stoppen met ze af te straffen, puur omdat ze rijker willen worden.

Ik heb je dat toch voorgesteld of niet ? Maak de rijken 10x rijker maar laat mensen leven zoals het hoort. In welke eeuw leef jij eigenlijk nog ?

Je gaat er toch ook mee akkoord dat we mensen niet meer kunnen herleiden tot een middel van een paar mensen met veel macht, hé ? Enfin, dat is toch ongehoord !

Ik krijg bijna een appelflauwte als ik dat lees, ben jij dat Adrian ? Straks ga ik je nog aanbidden, het kan verkere, zei Adrian.

Hoe kan je nu nog nuchter nadenken als er iemand heel de tijd je geld steelt ?

Waar heb je nu toch steeds over ? Centrale Banken drukken toch geld bij en als je de omgekeerde logica toepast dan herwin je al het inmiddels bijgedrukte geld. Het lijkt dus niet alleen of we in cirkeltjes draaien … het is gewoon zo … Heb je nu echt geen verstand of hoe zit het nu in feite ? Krijg echt medelijden met je …

Het is toch ongehoord dat iemand heel de tijd zijn geld aan iemand anders moet afstaan. Hoe kunnen we dan nog de economie - als welvaartsscheppend proces – onderhouden ?

Alweer een appelflauwte overvalt me … je spreekt over niks anders dan groei in kwantiteit waarmee je de kwaliteit uitholt alsof mensen robotten zijn. Vanuit je onbewuste schuldgevoel dat je zelf niet eens begrijpt ga je dan snel de overheid de schuld geven omdat zij een belemmering vormen voor je ongebreidelde hebzucht. Man toch, dat we zoiets in de 21ste eeuw nog moeten meemaken, alsof er nooit een boek geschreven is. Waar ben je in hemelsnaam toch mee bezig ? En ik die dacht dat je filosoof was … jammerlijke zaak.

Natuurlijk gaat dat niet, dat ziet toch het kleinste kind.

Groot gelijk, een dergelijke blindheid is blijkbaar enkel grote mensen gegeven.

Misschien moeten we stoppen met te denken dat wij allemaal recht hebben op andere mensen hun middelen en zelf allemaal gaan werken.

Maak gewoon je lijstje op wat je wil hebben en we zullen dat eens produceren, wedden dat het milieuprobleem opgelost is en dat we met z’n allen nog slechts halftijds moeten werken. Je gelooft dat natuurlijk niet maar je durft ook deze berekening niet maken, of wel dan ?

Als iedereen welvaart creëert, is het logisch dat er véél meer welvaart is in de wereld. Op deze manier kan iedereen zijn stukje van de taart, maar we moeten natuurlijk wel eerst de taart creëren, natuurlijk.

Dat is toch wat ik zeg, in monetaire termen en het bijkomstig syndroom hoef je niet steeds producten te vervaardigen om aan geld te geraken, je kan ook geld ‘produceren’. Maar misschien hadden we maar beter bonobo gebleven of chimpanees, die lachen er ook mee.

Ik denk dat jij ook wel zult inzien dat we de taart moeten maken, dat is nogal evident. Ik stel voor dat we eens gaan nadenken over hoe we deze taart kunnen maken en ze laten groeien. Zo kunnen we tot een dialoog komen en uiteindelijk tot een conclusie.

Tja , er zijn natuurlijk altijd mensen die steeds maar weer een definitie willen schrijven over armoede. Waarom lees je niet eens een boek in plaats van het wiel opnieuw uit te vinden ? Of zijn dat weer mensen die niets van economie kennen misschien ? Waarom smijten we wetenschappers niet gewoon buiten, wat belet je nog ?

Wat stel jij voor om te zorgen dat we de taart groter kunnen maken, dat we de economie als welvaartscheppend proces kunnen laten verlopen ?

Toch simpel, de taart waar je het steeds over hebt gaat over solidariteit, niet over de kwantiteit van producten of geld. Dit heeft iets te maken met de dynamiek van bewustzijn maar dat stukje is je blijkbaar ontgaan.

Want dat mensen welvaart kunnen creëren, is nogal evident, dat zien we elke dag. Hoe krijgen we dus de mens weer op het paard, om de kar met de taart vooruit te laten rijden ?.

Ook simpel, de kar, het paard en de taart als eenheid zien, niet het gefragmenteer dat ontstaat door het monopolyspel dat je steeds wil spelen, je maakt het enkel jezelf moeilijk hoor. Lees je dan geen boek ?

Ik ben zeker dat we samen tot een conclusie kunnen komen.

Het is bijna ontroerend om zoiets te lezen, echt waar. Er is altijd beterschap mogelijk, daar ga ik steeds vanuit, komt goed.