[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door Dirk De Block

De staat moet niet garant staan voor alle jobs, maar moet wel het werk reglementeren.

Zo hebben we nu bv. een situatie waarbij interimwerk veel ruimer gebruikt wordt dan wettelijk toegestaan (bij uitzonderlijke hoeveelheden werk, speciale opdrachten zoals exposities, en tijdelijke vervangingen).
Er zijn bedrijven die meer dan 20% interims in dienst hebben gedurende héél het jaar. Dat gaat dus duidelijk niet meer over uitzonderlijke hoeveelheden werk, noch tijdelijke vervangingen.
Dan vind ik dat de staat mag opleggen dat die - in de feiten toch al vaste jobs - omgezet worden in vaste contracten. Dus na 6 maand interim: een vast contract.

Het wordt ook steeds meer technisch mogelijk om een echte gecentraliseerde inventaris te realiseren van de jobaanbiedingen, via de Dimona-aangiftes. Dus op basis daarvan zou de staat echt veel meer kunnen controleren in welke mate jobs ten onrechte worden vervangen door tijdelijke contracten. (Als dezelfde jobaanbieding of plaats blijft bestaan gedurende één jaar is dat geen tijdelijke job meer).

Algemeen stellen we vast dat het aandeel rijkdom in onze maatschappij dat naar loontrekkenden gaat verminderd is met 10% gedurende de laatste 20 jaar. De winsten zijn navenant gestegen.
Het zou niet anders dan billijk zijn indien de loontrekkenden mee kunnen genieten van de winsten die zij uiteindelijk mee helpen realiseren. Dat zou in de eerste plaats kunnen door het bestaande onzekere, halftijdse enz, te vervangen door vaste jobs.

Een concreet voorstel van de PVDA was de verplichte vervanging van bruggepensioneerden door een jongere. Dat zijn vaak nog vaste jobs, die we willen behouden voor de jongeren, en niet willen laten verdwijnen of laten flexibiliseren.

Het kiwimodel en een belasting op grote fortuinen (boven de 500.000euro), gekoppeld aan het intrekken van de belastingscadeaus aan de bedrijven, zou geld kunnen vrijmaken voor het creëren van jobs in de dienstensectoren.

Aangezien ik op de rest van de post toch geen antwoord ga krijgen als daar commentaar op gegeven wordt: je gaat mensen die sparen, een eigendom hebben en een potje aanleggen voor de pensionering dus afstraffen omdat ze dat doen? Je gaat ze dus afstraffen omdat ze voorzienig zijn, en niet tevele vertrouwen op de ontoereikende service die door de overheid wordt geboden? Hoe rijm je dat? Of is het niet geoorloofd dat mensen voorzienig zijn, en moet het bij de pensionering "iedereen even arm" zijn? (en vooraleer je afkomt met stellingen als zou 500k niet bereikbaar zijn als pensioensplan: ik ben zowel de tweede, de derde als de vierde pensioenspijler aan het invullen, en daar gaat tegen dat het zover is zeker zoveel inzitten)