Het heelal wordt pas echt werkelijkheid door het bewustzijn.*
Wat zou het heelal zijn zonder ons? Slechts een levenloos, bewusteloos bestaan.
Je kunt je daar geen enkele voorstelling van maken, want elke voorstelling is immers aan de zintuiglijke waarneming gebonden en dus aan ons bewustzijn.
Anderzijds kunnen we ons moeilijk indenken dat het heelal buiten ons bewustzijn in het niets zou verdwijnen, maar in ieder geval zul je het waarschijnlijk wel met mij eens zijn dat een heelal zonder levende wezens niet veel meer is dan een abstract bestaan en dat een heelal met levende wezens heel wat meer is dan dat, want dan wordt het heelal ook waargenomen en heeft dan de werkelijkheid van het bewustzijn.
In het leven vindt het heelal zijn vervulling als bewustzijn.
Maar òns bewustzijn, met die van de dieren, is slechts piepklein in dat oneindige heelal. Het valt voor het allergrootste gedeelte helemaal buiten ons bewustzijn.**
*Onder bewustzijn versta ik: denken, voelen en de zintuiglijke waarnemingen. En voor zover de dieren nog bijzondere vermogens hebben qua waarneming, die de mens niet heeft.
**Hier even afgezien van het feit dat er andere levende wezens in het heelal kunnen zijn op andere planeten bij andere sterren, maar zelfs als dat het geval is zal het zo dun gezaaid zijn, dat ook dan het heelal grotendeels zonder bewustzijn is.
|