[cato]

Oorspronkelijk geplaatst door djoebidoebidoe

Heel deze toenadering tussen de VS en NK strookt niet met mijn theorie: de omsingeling van China door middel van een schurkenstaat(nuttige idioot) aan de grens met China.
Misschien is dit het nieuwe plan van de deep state: Trump krijgt de nobelprijs na zijn eerste termijn, in zijn tweede termijn maakt hij Iran met de grond gelijk. China is voor later.

Trump verandert de diplomatie in de geopolitiek.
China en Rusland profiteren hiervan het meest.
citaat De Groene Amsterdammer:

De bespiegelingen over het einde van traditionele diplomatie en de liberale wereldorde worden vaak geschreven met een onmiskenbaar gevoel van doem. Het gedicht The Second Coming van Yeats wordt regelmatig geciteerd: Things fall apart; the center cannot hold. Vorig jaar waren boeken zoals A World in Disarray, van de Amerikaanse diplomaat Richard Haass, nog een uitzondering: een boek vol woorden als ‘onzekerheid’, ‘afbrokkelen’, ‘crisis’ en ‘angst’. Inmiddels schreef zelfs Nu.nl na de G7 van dit weekend: ‘Trump is langzaam de westerse wereldorde aan het slopen.’

Maar dat een gevoel van crisis en onvoorspelbaarheid om zich heen grijpt, betekent niet per se dat rampen om de hoek liggen, stelt een gerenommeerd historicus ons gerust: Paul Kennedy, de auteur van het vermaarde The Rise and Fall of the Great Powers. Dertig jaar na de publicatie van die klassieker, die stelde dat alle wereldmachten opkomen en weer inzakken (inclusief de VS), doceert de in Engeland geboren en in Connecticut wonende Ier nog steeds diplomatieke geschiedenis aan Yale.

De relatieve neergang van de VS, die Kennedy voor deze eeuw voorspelde, is volgens hem vertraagd, maar lijkt zich nu toch te voltrekken. ‘Het zou de VS heel erg helpen als slimme politici de gevolgen daarvan konden opvangen met effectieve diplomatie, dan zou het wellicht nauwelijks merkbaar zijn’, zegt Kennedy. ‘Nu gebeurt het tegenovergestelde. Amerikaanse diplomatie en inzet van soft power is ingeruild voor dwaasheid, banaliteiten en verwarring. Het diplomatieke netwerk is leeggetrokken en normaal diplomatiek verkeer ligt stil. Maar terwijl we praten over het falen van diplomatie zie ik Rusland en China hun beste diplomaten naar Noord-Korea sturen. Iran, Europese landen, iedereen doet het nog, om anderen over te halen naar hun kant. Als andere landen nog steeds denken dat het sturen van slimme, ervaren mensen over de wereld een goed idee is, dan kan ik alleen maar vaststellen hoe triest het is dat de Amerikaanse regering er anders over denkt.’

Kennedy deelt het gevoel van doem niet. ‘Ik heb over het huidige moment na zitten denken en ik denk dat er in de afgelopen 130 jaar zeker drie, vier momenten waren waarop er grote verwarring was over het politieke systeem in de wereld, waarop er geen leiderschap leek te zijn, het moeilijk was lange-termijntrends te zien en orde leek te ontbreken’, zegt hij. ‘Net zoals nu was er zo’n moment in de jaren 1890, na de dood van Bismarck. Halverwege de jaren twintig, toen de Volkenbond en allerlei verdragen niet goed leken te werken. En na de dood van Kennedy, in de jaren zestig. Angst en verwarring komen dus vaker voor. Steeds lijken de structuren zwak, terwijl ze nog wel bestaan.’

Ook nu is dat zo, denkt Kennedy. ‘Er wordt hard aan onze structuren geschud. Maar toch zijn ze in redelijke staat’, stelt hij. ‘Een macropolitieke blik op de wereld ziet er op dit moment niet zo mooi uit, maar macro-economisch gaat het in de meeste delen van de wereld goed. Je zou kunnen zeggen: het is opmerkelijk hoe robuust het internationale economische systeem is, ondanks het feit dat er een dolleman in het Witte Huis zit. Trump kan de economische banden tussen de VS en andere landen niet afbreken – zelfs als hij zou willen – en de groei van de wereldhandel niet stoppen. En er zit een grote inherente kracht in westerse landen. Misschien ben ik te optimistisch, maar de internationale liberale orde is volgens mij nog lang niet dood.’

https://www.groene.nl/artikel/doorbr...adebb-70886673