[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door cato

Trump verandert de diplomatie in de geopolitiek.
China en Rusland profiteren hiervan het meest.
citaat De Groene Amsterdammer:

De bespiegelingen over het einde van traditionele diplomatie en de liberale wereldorde worden vaak geschreven met een onmiskenbaar gevoel van doem. Het gedicht The Second Coming van Yeats wordt regelmatig geciteerd: Things fall apart; the center cannot hold. Vorig jaar waren boeken zoals A World in Disarray, van de Amerikaanse diplomaat Richard Haass, nog een uitzondering: een boek vol woorden als ‘onzekerheid’, ‘afbrokkelen’, ‘crisis’ en ‘angst’. Inmiddels schreef zelfs Nu.nl na de G7 van dit weekend: ‘Trump is langzaam de westerse wereldorde aan het slopen.’

Maar dat een gevoel van crisis en onvoorspelbaarheid om zich heen grijpt, betekent niet per se dat rampen om de hoek liggen, stelt een gerenommeerd historicus ons gerust: Paul Kennedy, de auteur van het vermaarde The Rise and Fall of the Great Powers. Dertig jaar na de publicatie van die klassieker, die stelde dat alle wereldmachten opkomen en weer inzakken (inclusief de VS), doceert de in Engeland geboren en in Connecticut wonende Ier nog steeds diplomatieke geschiedenis aan Yale.

De relatieve neergang van de VS, die Kennedy voor deze eeuw voorspelde, is volgens hem vertraagd, maar lijkt zich nu toch te voltrekken. ‘Het zou de VS heel erg helpen als slimme politici de gevolgen daarvan konden opvangen met effectieve diplomatie, dan zou het wellicht nauwelijks merkbaar zijn’, zegt Kennedy. ‘Nu gebeurt het tegenovergestelde. Amerikaanse diplomatie en inzet van soft power is ingeruild voor dwaasheid, banaliteiten en verwarring. Het diplomatieke netwerk is leeggetrokken en normaal diplomatiek verkeer ligt stil. Maar terwijl we praten over het falen van diplomatie zie ik Rusland en China hun beste diplomaten naar Noord-Korea sturen. Iran, Europese landen, iedereen doet het nog, om anderen over te halen naar hun kant. Als andere landen nog steeds denken dat het sturen van slimme, ervaren mensen over de wereld een goed idee is, dan kan ik alleen maar vaststellen hoe triest het is dat de Amerikaanse regering er anders over denkt.’

Kennedy deelt het gevoel van doem niet. ‘Ik heb over het huidige moment na zitten denken en ik denk dat er in de afgelopen 130 jaar zeker drie, vier momenten waren waarop er grote verwarring was over het politieke systeem in de wereld, waarop er geen leiderschap leek te zijn, het moeilijk was lange-termijntrends te zien en orde leek te ontbreken’, zegt hij. ‘Net zoals nu was er zo’n moment in de jaren 1890, na de dood van Bismarck. Halverwege de jaren twintig, toen de Volkenbond en allerlei verdragen niet goed leken te werken. En na de dood van Kennedy, in de jaren zestig. Angst en verwarring komen dus vaker voor. Steeds lijken de structuren zwak, terwijl ze nog wel bestaan.’

Ook nu is dat zo, denkt Kennedy. ‘Er wordt hard aan onze structuren geschud. Maar toch zijn ze in redelijke staat’, stelt hij. ‘Een macropolitieke blik op de wereld ziet er op dit moment niet zo mooi uit, maar macro-economisch gaat het in de meeste delen van de wereld goed. Je zou kunnen zeggen: het is opmerkelijk hoe robuust het internationale economische systeem is, ondanks het feit dat er een dolleman in het Witte Huis zit. Trump kan de economische banden tussen de VS en andere landen niet afbreken – zelfs als hij zou willen – en de groei van de wereldhandel niet stoppen. En er zit een grote inherente kracht in westerse landen. Misschien ben ik te optimistisch, maar de internationale liberale orde is volgens mij nog lang niet dood.’

https://www.groene.nl/artikel/doorbr...adebb-70886673

Dit soort denken stelt steeds het Westen voor als centrum van de wereld.
Eigenlijk is het niet normaal dat de VS zo'n grote rol spelen in Korea, erg ver van hun bed. Dit land hoorde eeuwenlang tot de invloedssfeer van China en Japan, en later Rusland. Het Westen kwam pas op de proppen in de koloniale tijd.
China zal z'n rechtmatige plaats in Azië binnenkort weer herstellen. En de Amerikanen buiten jagen. Wat we nu zien zijn de laatste stuiptrekkingen.
Ik zie deze top vooral als een signaal naar China van beide "wij tellen ook nog mee". Japan en Zuid-Korea worden al op allerlei manieren onder druk gezet om zich los te maken van de VS. Noord-Korea wordt onder druk gezet om zich te confirmeren naar China. Naarmate China groeit zal deze trend zich steeds meer voortzetten. De Russen komt dit goed uit, want ze hebben ook problemen met de Amerikanen, maar dan aan hun westgrenzen en in het Midden-Oosten. (China werkt samen met de Russen in Centraal-Azië en Siberië, hebben nog geen enkele blijk gegeven strategische concurrenten te willen zijn voor de Russen in deze regio's of de boel te willen overnemen, anders dus dan in Oost-Azië). Dit is allemaal gewoon geopolitiek zoals die steeds gevoerd werd, als je het in het licht van eeuwen geschiedenis beziet is dit allemaal niet zo uitzonderlijk.
Waar China nu nog in zou moeten slagen is het Engels te vervangen als lingua franca van de regio (hoewel weinigen het goed spreken toch de enige taal van communicatie tussen verschillende Aziatische landen nu) door het Chinees.

Uiteindelijk is die top zuiver symbolisch, uiteindelijk zal het China zijn dat zal profiteren van het opheffen van de sancties. Ze zullen proberen van Noord-Korea een tweede China te maken en massaal investeren. Noord-Korea is met handen en voeten aan China gebonden, en deze top was nooit doorgegaan zonder Chinese instemming. Daarom dat Kim voorafgaand tot 2 maal toe China bezocht voor hij een ontmoeting met Trump had. Misschien dat de Chinezen zelfs de strategie ingefluisterd hebben "bouw eerst nucleaire raketten die de VS kunnen raken en onderhandel dan met de VS vanuit een sterke positie".