Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Een eigenaardig idee, dat sommige mensen zouden weten wat goed is voor andere mensen, terwijl die mensen zelf dat niet zouden weten, maar wel zouden weten wie die messias wel zou zijn en hem verkiezen.
Ik zou het veel logischer vinden dat mensen wel weten wat hen uitkomt, en helemaal niet begaan zijn met wat anderen goed uitkomt. In dat geval is het concept van "leider" een contradictie he.
Stel er is Jan en er is Piet. We gaan er nu dus van uit dat het normaal is dat Jan weet wat goed is voor Piet, en dat Jan dat wil realiseren, terwijl Piet daar geen idee van zou hebben wat goed is, noch voor Jan, noch voor Piet, maar dat Piet wel weet dat Jan dat allemaal weet.
Ik vind dat een van de pot gerukte redenering. Men is leider omdat men mensen onderworpen heeft aan zijn wil, en men gaat hen leiden naar zijn eigen voordeel. DAT is een goeie leider, ene die aan zichzelf denkt, en zijn leiderschap gebruikt zoals een boer zijn koeien eerst naar de weide, en nadien naar het slachthuis leidt.
Waarom zou men mensen willen leiden ? Om er voordeel aan te hebben he, om ze dingen laten te doen die U goed uitkomen. Een bedrijfsleider, dat begrijp ik: die leidt zijn personeel naar voordeel voor zijn bedrijf. Een leider van de maatschappij, dat ontgaat mij.
|
Het 'ontgaat' je niet, het past niet in je heilige axioma's om niet elk leiderschap tot dat idee-fixe te reduceren.
En inderdaad, de grote fout van de Verlichting (m.i. op geestelijk vlak een regressie in de cultuur als het erop aankomt en al wordt dat maar geleidelijk zichtbaar en ondanks de voordelen en verwezenlijkingen in deelgebieden van het leven door de wetenschappelijke methode) is te denken dat ieder mens zomaar zelf zou weten wat het goede is, of dat dat zou voortvloeien uit een 'onderhandeling' of een grootste gemene deler in de individuele willekeur.