Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero
Het NT is niet erg eenduidig als er sprake is van de Heilige Geest. Geen wonder dat christenen daar niet veel van snappen. Zo lezen we dat iemand vervuld kan zijn van de HG en bij Paulus dat deze in iemand woont "als onderpand" (Rom. 8:9; 1 Kor. 6:19; 2 Kor. 1:21v.), maar het NT stelt ook dat de HG op ienand rust. Zie ook Efeze 5:18, "En bedrinkt u niet aan wijn, waarin bandeloosheid is, maar wordt vervuld met de Geest". Hier wordt het effect van een dosis HG nota bene vergeleken met een dosis wijn. De HG is dus iets dat zich in het lichaam van de christen nestelt.
Dat idee vormde een probleem in verband met de goddelijke status van Jezus en de HG in de christelijke dogmatiek. Jezus was God en dan is het niet logisch als Hij vervult raakt van de HG en dat HG in hem woont. Daarom wordt er bij zijn doop een toneelstukje opgevoerd. God zegt tegen De Doper dat degene op wie hij de HG ziet neerdalen de messias is. En dan daalt de HG op Jezus neer in de gedaante van een duif. De HG is dus op Jezus en niet in Jezus aanwezig.
Ter bevestiging wordt het toneelstukje in een iets gewijzigde vorm herhaald als na de hemelvaart van Jezus de HG met Pinksteren neerdaalt op de verzamelde discipelen van Jezus (Handelingen 2). Ditmaal zijn het geen duiven die neerdalen maar het zijn vlammetjes vuur. En de discipelen gaan spontaan in vreemde talen spreken. Hier ontstaat meteen een probleem. Hoe kan een vlammetje op je hoofd je tong in beweging zetten? We laten ons niet afleiden door de vlammetjes, de HG heeft natuurlijk bezit genomen van de discipelen en deze hebben de controle over hun tong verloren. De HG zit in hun kop en babbelt er lustig op los.
Dat toneelstukje verdiende een aankondiging en warempel, de deskundige op dit gebied, Johannes De Doper heeft het voorspeld. In Matteus 3:11 zegt Johannes: "Ik doop u met water, opdat ge u bekeren moogt; Hij die na mij komt, is sterker dan ik, ...Hij zal u dopen met de heilige Geest en met vuur." Evenwel, na deze mooie Pinksterdag hebben de vlammetjes zich niet meer vertoond.
Geen wonder dus dat de vroege christenen drie eeuwen en meer hebben geworsteld met het begrip Heilige Geest. Het resultaat was een compromie dat van geen kanten klopt. De joden daarentegen hebben nooit grote problemen gehad met dat begrip. Het OT stelt nergens dat de HG een persoon van God is die op de messias zal rusten. David was de messias en hij was vervuld van de HG toen hij voor de Ark des Verbonds uit danste.
|
Het begrip 'Heilige Geest' werd gewoon verwrongen en verdraaid. Zeker in de loop der tijden. Mijns inziens moet men onder het begrip 'Heilige Geest' gewoon verstaan: 'Goddelijke Kracht', of iets in dien aard. Meer moet men daar allemaal niet van maken. Er valt ook niet meer van te maken.