Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim
De basispremisses van het liberalisme zijn zelf fout. Dat begint al met de fabeltjes van natuurrechten en vrije contracten. De ironie van Mises is dat de kritiek die hij had op het communisme eigenlijk net van tel is op het klassieke liberalisme, bij uitstek een utopische ideologie die enkel op papier kan bestaan.
|
Het idee van 'natuurrechten' - in zijn minimum interpretatie - is simpelweg het idee van moraliteit: sommige zaken (be)horen niet. Tenzij je een volledig ethisch nihilist bent - er is niets mis met het martelen van kleine kindjes, bijvoorbeeld - aanvaard je (impliciet) het idee van natuurrechten. De vorm van natuurrechten, van wat de natuurlijke orde van behoren moet hebben, is een andere zaak. Sommige Marxistische auteurs - daar is binnen het Marxisme ook wat discussie over - stellen dat Marx ook vanuit een impliciet natuurrechtelijk kader werkt. (Cohen, bijvoorbeeld.) Anderen dan weer stellen dat het Marx strikt om een analyse ging; dat zijn klassen analyse zuiver analytisch begrepen moet worden. 'k weet het zelf niet goed wat 'correct' is, maar wat wel waar is dat veel Marxisten werken vanuit een impliciet behoren - en dat dit vaak redelijk categorisch; zoals de afwijzing van loonarbeid.
Nu: vermits de kritiek van Mises en Hayek helemaal
niet is dat het een 'utopie is die enkel maar op papier kan staan' - dat is strikt genomen geen kritiek, maar hoogstens een conclusie - denk ik niet dat je de kritiek goed hebt begrepen.
Het is een epistemische kritiek, i.e. er zijn bepaalde vormen van informatie die niet toegankelijk zijn buiten het marktproces van vrijwillige interactie van vooraf bepaalde eigendomsrechten om. Prijzen creëren een vorm van informatie die dan toegankelijk wordt die noodzakelijk is om de productiefactoren zodanig te ordenen dat mensen hun voorkeuren worden gediend op een efficiënte wijze; en dat de vraag van de concurrentie tussen kapitaalgoederen op zo'n manier opgelost kan worden.
Het is daarom dat welvaartsstaten 'succesvoller' zijn dan de strikte planeconomieën; vermits de productie onderhevig blijft aan prijssignalen, wordt er nog steeds 'efficiënt' geproduceerd, gegeven de distorties die er zijn.
Dus; waar blijft ofwel de weerlegging van de kritiek ofwel een socialistische poging om met die kritiek om te gaan?
Overigens; Mises geloofde niet in natuurrechten. Helaas.