Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door geertvdb
Dat wilt dat wel zeggen. Als iedereen een egoist is, dan is elk contract per definitie een gevaar. Als de ene partij zijn deel van de afspraak uitvoert, zal de andere partij geen behoefte voelen om zijn deel uit te voeren.
Het feit dat contracten bestaan is net omdat een groot deel van de mensen die wil uitvoeren. Indien iedereen een oplichter zou zijn, dan is economisch verkeer onmogelijk, en bijgevolg welvaart.
|
Natuurlijk niet. Het is een voordeel om een contract aan te gaan dat je je contractuele verbintenissen zal nakomen, als anderen dat ook doen. Waarom ? Omdat de kost van het risico van counterparty risk groter is dan de winst die ge kunt boeken door uw eigen verplichtingen niet na te komen. Het feit zelf dat er win-win contracten MOGELIJK zijn, impliceert dat de situatie waarin mensen contracten NAKOMEN een globaal betere situatie is dan een situatie waarin niemand ze nakomt (en, zoals je stelt, contracten dus geen zin hebben).
Waarom je contractuele verplichtingen nakomen ? Ten eerste: uw reputatie. Ge kunt anderen 1 of 2 keer oplichten. Nadien weet men het, en kan je NOOIT een contract meer afsluiten. Die straf op zich, een slechte reputatie hebben, en geen contracten meer kunnen afsluiten, is zo nefast dat je er veel aan wil doen om die te vermijden. Infeite is het een quasi doodstraf, om een slechte reputatie te hebben. Het is dus in uw voordeel van uw contractuele bindingen na te komen om te vermijden dat je een contracten - paria wordt.
Als je dan toch de meeste van je verplichtingen gaat nakomen, dan hebben de meeste mensen er belang bij (egoistisch belang), om een collectief basiscontract af te sluiten dat hierboven eigenlijk al de facto ontstaat: men sluit een collectieve overeenkomst af, dat men zijn contractuele verbindingen zal nakomen. Komt men 1 keer zijn verbintenissen niet na, dan wordt dat contract als verbroken beschouwt. Je kan dus de lijst van "geaccepteerde ondertekenaars" (de meeste mensen) dus beschouwen als de mensen met wie het goed is contracten af te sluiten. Dat versterkt bovenstaande uitsluiting, met de hongerdood als gevolg als je uitgesloten wordt (niemand verkoopt U nog een brood, of laat U nog een klus opknappen - in het beste geval word je een slaaf).
Op dezelfde wijze kan je een basiscontract "wederzijdse geweldloosheid" afsluiten. Dat is OOK voor de meeste mensen van toepassing: ondertekenaars beloven van geen geweld te gebruiken tegen andere ondertekenaars. Doet men het toch, dan wordt men uit dat contract geschrapt. Van de slag mag iedereen zijn geweld op U botvieren, zonder zelf geschrapt te worden. Zo een situatie is ook zo goed als een doodsvonnis: je bent vogelvrij. Dat is veel beter dan een "universele verklaring van rechten van de mens". Enkel mensen die onderling geweldloos zijn, daar mag je geen geweld tegen gebruiken. De vogelvrijen (die die niet in het contract zitten), die mag je gaan folteren, aflappen, afrossen, bestelen en verminken zo veel je wil, daar staat geen sociale straf op, want geen contractbreuk.
Met die twee contracten alleen al, heb je een bijzonder sterk argument om:
1) geen geweld te gebruiken tegen ondertekenaars
2) uw contractuele verplichtingen na te komen.
Je kan de twee zelfs koppelen: als je je contractuele verplichtingen niet nakomt, vlieg je ook uit het tweede contract, en ben je vogelvrij. Uw tegenpartij, maar gelijk wie dat lollig vindt, mag U dus komen folteren, aframmelen, uw huis in brand steken, en die worden daar niet voor "gestraft" omdat ge uit het contract ligt en ge dus geen rechten meer geniet.
Dat is eigenlijk ongeveer de enige basis die je moet hebben om een contractuele, geweldloze maatschappij op te stellen. Niks staat of regering.
Die twee contracten zijn heel duidelijk in het voordeel van de meeste mensen, er is dus geen enkele reden voor de meeste mensen om het niet te onderschrijven. Wat tevens maakt dat uit het contract vliegen wegens schending ervan, een vreselijke doodstraf is in de meeste gevallen.